Dodany: 18.06.2014 19:23|Autor: Fiona54
Jo Nesbo po raz kolejny
Przyszedł czas na jedną z pierwszych powieści o komisarzu Harrym Hole, powieść "Czerwone gardło".
Czy to z powodu, że poprzednio czytane przeze mnie powieści Nesbo były w kolejności chronologicznej ich powstawania następnymi, czy też ze względu na przyzwyczajenie się czytelnika do stylu autora, tę powieść czytało się stosunkowo najłatwiej. I nie jest to komplement. "Pierwszy śnieg" a zwłaszcza "Policja" miały fabułę zagmatwaną, autor zwodził czytelnika i mylił tropy tak, że zabawa w odgadywanie: kto zabił? była trudna i emocjonująca. W tej książce wszystko było o wiele prostsze.
Trwa 2. wojna światowa. Norwegia walczy po stronie hitlerowskich Niemiec. W okopach pod Leningradem młodzi żołnierze norwescy czują się oszukani. Jest przełom roku 1943/44, młodzi Norwegowie zaczynają rozumieć, że znaleźli się w niewłaściwych okopach. Gudbrand Johannsen, Daniel Gudeson, Sindre Fauke, Hallgrim Dale i ich dowódca Edvard Mosken. Czy zostali bohaterami, czy przeżyli?
Ponad pięćdziesiąt lat później komisarz Harry Hole prowadzi śledztwo, bo ktoś zamówił groźną broń i prawdopodobnie przygotowuje zamach. Trzeba spenetrować środowiska neonazistowskie.
Klamrowa konstrukcja domyka fabułę. Powieść rozpoczyna scena zamachu na prezydenta USA przybyłego do Norwegii w 1999 r. kończy zaś również przygotowywanie zamachu. Motywy i przyczyny autor wyjaśnia czytelnikowi dość łopatologicznie. Nie jest dla mnie jasny za to wątek morderstwa młodej policjantki i zaangażowania w sprawę innego policjanta... Cechą charakterystyczną kryminałów Nesbo, jak zdołałam się przekonać, są pewne niedopowiedzenia. Autor zostawia czytelników z własnymi domysłami, co do dalszych losów niektórych bohaterów.
Pozycja warta przeczytania, choć nie jest to najlepsza powieść Jo Nesbo.
Czerwone Gardło (
Nesbø Jo)
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.