1. (2 pkt.)
„Oto ogromny rudy smok, mający siedem głów i dziesięć rogów, a na jego głowach siedem diademów.”

To oczywiście Apokalipsa św. Jana (< autor nieznany / anonimowy >) w trochę innym tłumaczeniu, niż wszyscy się przyzwyczaili.

2. (6 pkt.)
„Lubiła swoje tatuaże, a najbardziej wielkiego smoka sięgającego od łopatki do pośladków, lecz osy postanowiła się pozbyć.”

Dziewczyna, która igrała z ogniem (Larsson Stieg). Niektórzy sugerowali się angielskim tytułem pierwszego tomu: „The Girl with the Dragon Tattoo”.

3. (8 pkt.)
„Elektrosmok depeszuje, że precz ma się wynosić Poleander Partobon, bo on, smok, na tronie jego usiąść zamierza.”

Po niepodrabialnym stylu łatwo poznać Bajki robotów [1964] (Lem Stanisław) (Bajka o maszynie cyfrowej, co ze smokiem walczyła).

4. (10 pkt.)
„Mordę ma zieloną, wielkie oczy i gębę od ucha do ucha. A tak zawsze wygląda, jakby się śmiał, i dlatego nikt się go nie boi. Lubi się ubierać jak człowiek. Najchętniej przebywa w powłóczystym szlafroku i pantoflach.”

To opis, jedynego w swoim rodzaju, Smoka Wawelskiego z Porwanie Baltazara Gąbki (Pagaczewski Stanisław).

5. (8 pkt.)
„Dwa smoki podobne do pierwszego wzleciały z podstawy najwyższej wieży. Tak jak pierwszy, zbliżyły się szybkim lotem wprost ku X., lecz mimo to złowił obydwa, strącił je i utopił; a nie podniósł jeszcze nawet swojej czarnoksięskiej laski.”

Taką mocą dysponował Czarnoksiężnik z Archipelagu (Le Guin Ursula K. (Le Guin Ursula Kroeber))

6. (18 pkt.)
„Oto w pieczarze pod Wawelskim Wzgórzem zamieszkał potwór straszny, ogniem i dymem ziejący, do ogromnego jaszczura podobny, smokiem zwany.”

Choć wszyscy znają legendę „O wawelskim smoku, królu Kraku i szewcu Skubie”, to mało kto rozpozna tę konkretną wersję z Legendy i podania polskie (Orłoń Marian (właśc. Wędzonka Marian), Tyszkiewicz Jan).


7. (14 pkt.)
„Młody smok otrząsnął się energicznie z resztek jaja na poduszce. Lśnił w słońcu, wciąż mokry od śluzu; od czubka pyska po koniec ogona był idealnie czarny, a kiedy rozłożył niczym wachlarz duże sześciopalczaste skrzydła, na których spodzie mieniły się szare i ciemnoniebieskie plamy, załoga westchnęła z zachwytu.”

Chiński smok walczący przeciwko lotnictwu Napoleona? Tylko w Smok Jego Królewskiej Mości (Novik Naomi)

8. (10 pkt.)
„Ciało smoka leżało wśród zieleni. Nieruchome, wielkie, pokryte zmierzwioną sierścią. Bezwładne i dziwnie płaskie, jak ścierwo zdechłego kota. X. nie oddychał. Usiłowałem podnieść jego głowę, niewiele mniejszą ode mnie samego. Szarpałem trójkątne uszy - zwykle czuły punkt - teraz zupełnie wiotkie i martwe. Nie rozumiałem, co się stało. Jeszcze przed paroma godzinami widziałem Pożeracza Chmur jako chłopca.”

Włochate i zmiennokształtne smoki pojawiają się w Tkacz iluzji (Białołęcka Ewa)


9. (12 pkt.)
„Uczucie radości zalało umysł Lessy. Poczuła falę ciepła, czułości i czystego przywiązania. Nigdy już Lessa nie będzie samotna. Miała przyjaciółkę czule reagującą natychmiast na każdą zmianę nastroju jej umysłu i serca.”

Chyba już nie zrozumiem, co fascynującego jest w zmaganiach smoków z grzybami z kosmosu, ale to nie zmieni faktu, że Jeźdźcy smoków (McCaffrey Anne) wciąż są popularnym cyklem fantasy.

10. (6 pkt.)
„– Dracarys.
Czarny smok rozpostarł z rykiem skrzydła.
Lanca kłębiącego się, ciemnego ognia uderzyła Kraznysa prosto w twarz. Oczy handlarza stopiły się od gorąca, spływając po policzkach.”

Khuu! Khuu! Khuu! Nawałnica mieczy: Stal i śnieg (Martin George R. R.)

11. (10 pkt.)
„Mężczyzna-smok nad znieruchomiałą w błagalnej pozie kobietą, ujętą w pętlę jego ogona.
Istotnie, był mały, ale potężny. Oszałamiający. Nawet najlepsze reprodukcje nie oddawały godziwie szczegółów i barw.”

Czerwony smok (Harris Thomas)

12. (2 pkt.)
„Chmura czarnych strzał wzbiła się w powietrze; stuknęły, zagrzechotały odbijając się od smoczej łuski i od pancerza drogich kamieni, zapaliły się od smoczego oddechu i w płomieniach, z sykiem spadły w wodę. Trudno sobie wyobrazić fajerwerki, które by dorównywały widowisku tej nocy.”

Niedługo sami będziemy mogli podziwiać to widowisko, kiedy do kin wejdzie ostatni Hobbit czyli Tam i z powrotem (Tolkien J. R. R. (Tolkien John Ronald Reuel)).

13. (4 pkt.)
„- Nie poluję na smoki - rzekł Geralt sucho. - Na widłogony, owszem. Na oszluzgi. Na latawce. Ale nie na smoki właściwe, zielone, czarne i czerwone. Przyjmij to do wiadomości, po prostu.”

A dlaczego Geralt nie poluje na smoki można dowiedzieć się z opowiadania „Granica możliwości” w tomie Miecz przeznaczenia (Sapkowski Andrzej).

14. (16 pkt.)
„Stanley przeżył chwilową dezorientację, jak każde stworzenie odkrywające nagle, że ustawiono je na piedestale. Nie wiedział, że ma na imię Stanley. Nie wiedział, że jest cudowny. Z całą pewnością nie wiedział, że jest śliczny.”

Czy jest ktoś w stanie powiedzieć mi, czy nowe tłumaczenie Xanthu jest lepsze od rebisowego? Bo taki Smok na piedestale (Anthony Piers (właśc. Dillingham Jacob Piers Anthony)), przy pobieżnym przejrzeniu, w starym tłumaczeniu jest zupełnie niestrawny.

15. (12 pkt.)
„Widziałem rzęsy tej kobiety, widziałem poszczególne złote włosy na jej głowie, delikatne zielone łuski wokół oczu smoka, nawet kropelki śliny, które skapywały z jego wywiniętych warg. Tylko że tam, gdzie powinny się znajdować potężne łapy bestii oraz mocny ogon, była kałuża czarnego kamienia, jakby tych dwoje wpadło w smolistą pułapkę.”

Bardzo słabo rozpoznawalny fragment, choć ocen ma sporo, a i kamienna dziewczyna na smoku jest istotna dla fabuły Wyprawa skrytobójcy (Hobb Robin (właśc. Ogden Margaret Astrid Lindholm)).

16. (20 pkt.)
„W opróżnionej siedzibie Smoka znajdują schronienie ludzie podejmujący szlachetne próby osiedlenia się w Krakowie na stałe; po nich do Jamy wchodzi biznes, adaptując jaskinię na jeden ze słynniejszych w tej części świata zamtuzów. Klientami lupanaru bywają urzędujący kilka pięter wyżej królowie.”

To jest Kraków, mości książę! (Czuma Mieczysław, Kozioł Michał, Mazan Leszek)

17. (18 pkt.)
„Ledwo się za Rumcajsem zamknęły gąszcze krzewów, przez które się przedzierał, nad potokiem stanął smok. (…) Jedna głowa rozmawiała z Hanką, pięć jej pilnowało, siódma głowa obracała się za Cypiskiem.”

Tylko dwie osoby oglądały wieczorynkę O Rumcajsie i rozbójnickim synku Cypisku (Čtvrtek Václav (właśc. Cafourek Václav))?

18. (8 pkt.)
„I zionęły ogniem. Jednak nie z tego końca, który Rincewind do tej pory kojarzył ze smokami.”

Rincewind przebywał jeszcze w Piekielnych Wymiarach, kiedy w Ankh-Morpork smok Errol odkrywał zalety napędu odrzutowego. Księżycowe smoki spotkał w książce Ostatni bohater (Pratchett Terry).

19. (20 pkt.)
„- O, widzisz tę jamę? Tam mieszka. Tylko proszę cię, nie zrób mu krzywdy. To jest nasz stary, przyzamkowy smok i bardzo go lubimy. Kiedy byłem małym chłopcem, grał ze mną w piłkę i zabierał mnie z sobą na ryby.”

Nigdzie nie mogłem znaleźć swojego starego egzemplarza Bajki (Krupska Beata), a chciałem umieścić fragment o starym smoku, który porywa księżniczkę żeby gotowała mu zupę ogórkową. Ale „Bajka o rycerzu i o królu” też się nadała.

20. (12 pkt.)
„- Smok w mitologii chińskiej to potężna istota, której zadaniem jest opieka i ochrona ludzi – powiedział stojący w kącie Smith. – Krewny panny Xu doświadczył wiele zła od Rosjan i wiele dobrego od Polaków. To jego dar dla was. Wolność.”

Rzeźnik drzew (Pilipiuk Andrzej (pseud. Olszakowski Tomasz)) (opowiadanie „Operacja Jajca”).

21. (10 pkt.)
„- Chcesz powiedzieć, że ten stwór w dole - szukała odpowiednich słów i jej usta przez moment poruszały się w milczeniu - chce dosiąść naszego ogniska? - Przez chwilę wyglądała, jakby zaraz miała znowu wybuchnąć śmiechem, ale ponownie wciągnęła długi, urywany oddech i dzięki temu udało jej się nad sobą zapanować. - To jest coś, co naprawdę muszę zobaczyć...”

Bardzo polecam. Imię wiatru (Rothfuss Patrick) to jedna z lepszych książek fantasy, jakie ostatnio czytałem.

22. (4 pkt.)
„— Wstańże, Adso — szeptał mi Wilhelm. — Nic się nie stało...
— Tamto wszystko — rzekłem jeszcze majacząc. — Tam, bestia...
— Żadna bestia. Znalazłem cię majaczącego u stóp stołu, na którym leżała piękna apokalipsa mozarabska, otwarta na stronicy z mulier amicta sole, kobietą, która stoi naprzeciwko smoka. Ale po zapachu domyśliłem się, że wdychałeś jakieś paskudztwo, i zaraz cię wyniosłem. Mnie też boli głowa.”

Imię róży (Eco Umberto)

23. (8 pkt.)
„Przelatuje cztery, może pięć metrów, po czym z szumem wali się w skały i piarg dna doliny. Słyszę łomot, czuję drgnięcie ziemi, pomiędzy skałami wzbija się kłąb pyłu.
Fizyka - jeden, magiczne idiotyzmy - zero.”

Pan Lodowego Ogrodu: Tom 2 (Grzędowicz Jarosław)

24. (2 pkt.)
„Za ogrodzeniem z grubych bali miotały się, stając dęba, cztery dorosłe, olbrzymie, przerażające smoki. Ryczały, parskały i ziały strumieniami ognia z szeroko rozwartych, groźnie uzębionych paszczy, kołyszących się na końcu długich szyj jakieś pięćdziesiąt stóp nad ziemią.”

Chyba nikt nie będzie zaskoczony. Harry Potter i czara ognia (Rowling Joanne (pseud. Rowling J. K., Skamander Newt, Whisp Kennilworthy, Galbraith Robert))

25. (6 pkt.)
„Teraz wiedział już wszystko. W jaskini nie było żadnych smoków. Szpony, które widział po swojej lewej i prawej stronie, były jego własnymi szponami. Dwie smugi dymu wydobywały się z jego własnych nozdrzy.”

Chłopcem, który zamienił się w smoka był kapryśny Eustachy z Podróż "Wędrowca do Świtu" (Lewis Clive Staples).

26. (8 pkt.)
„- Bo widzisz - rzekł - gdy smok składa jajko, pisklę w środku jest gotowe do wyklucia. Czeka jednak czasem latami na odpowiednią chwilę.”

Eragon (Paolini Christopher) to jedyna książka z zestawu, której nie czytałem ani ja, ani Anna. Na szczęście doskonale sobie radziliście z jej rozpoznawaniem.

27. (16 pkt.)
„- Gdyby człowiek martwił się różowymi smokami, musiałby się również martwić niebieskimi, zielonymi, czarnymi, cętkowanymi i pręgowanymi - zauważył. - W dodatku nie tylko pierdzącymi gazem, ale także zrzucającymi bomby i ziejącymi ogniem.”

Ten naukowy wywód przeprowadzono w Peanatema (Stephenson Neal).

28. (14 pkt.)
„Jakiś potężny głos zabrzmiał tuż obok, wołał go. Lecz on nie zwracał na to żadnej uwagi, pochłonięty własnymi myślami. Żeby tylko mógł zatopić pazury w tym jerzym...”

Smok i Jerzy (Dickson Gordon R. (Dickson Gordon Rupert))

29. (12 pkt.)
„Była to prymitywna podobizna smoka, stwór otoczony aurą starodawnej pierwotności. Kiedy zmysły Kulpa wchłonęły wszystko, co emitowała z siebie istota, mag z zapartym tchem zdał sobie sprawę, że ma przed sobą martwiaka.”

Jeśli lubicie smoki, to „Malazańska Księga Poległych” jest cyklem dla was. I choć w Bramy Domu Umarłych (Erikson Steven) jest ich tylko kilka, to z każdym kolejnym tomem ich liczba rośnie, a w ostatnim spada „deszcz …onych smoków”. Dosłownie.

30. (14 pkt.)
„Babunia zachodziła czasami w głowę, skąd w potomku zwyczajnego koguta, nawet głupszego od innych, skoro dał się nakłonić do złożenia jajka, podobna jadowitość.”

Opowiadanie „Po prostu jeszcze jedno polowanie na smoka” ze zbioru Wiedźma z Wilżyńskiej Doliny (Brzezińska Anna (ur. 1971)) lub Księga smoków (antologia; Białołęcka Ewa, Brzezińska Anna (ur. 1971), Kossakowska Maja Lidia i inni).




W konkursie wzięło udział trzydzieścioro smokobójców (najwięcej spośród prowadzonych przeze mnie do tej pory konkursów) w tym sporo debiutantów, co bardzo cieszy :)
A oto wyniki:

I - Michael Glomb – 310 pkt.
II – leda12 – 280 pkt.
III – Louri – 280 pkt.

IV – il93 i Roke_Alva – 280 pkt.
V – Rayla616 i Cottien – 268 pkt.
VI – Tifanis – 260 pkt.
VII – Ryana – 210 pkt.
VIII – Hela2019 – 205 pkt.
IX – kliva – 202 pkt.
X – Tygrysica – 200 pkt.
XI – Anek7 – 192 pkt.
XII - Lilijka – 172 pkt.
XIII – Joanna Kociewia i dot59 – 164 pkt.
XIV – CyklonKathrina – 134 pkt.
XV – Mika_P – 128 pkt.
XVI – Neelith – 114 pkt.
XVII – KrzysiekJoy – 104 pkt.
XVIII – Aquilla i cysiau – 96 pkt.
XIX – my_fantasy – 91 pkt.
XX – Szreq – 73 pkt.
XXI – beliarus – 68 pkt.
XXII – Snookerka – 60 pkt.
XXIII – annmarie – 54 pkt.
XXIV – emkawu – 39 pkt.
XXV – Auriga – 36 pkt.
XXVI – Melcia – 34 pkt.

Dziękuję za wspólną zabawę i zapraszam wszystkich do kolejnych konkursów, już po wakacjach.