„Czy to brzmi aż tak źle? Że będziemy ostatnią parą ludzi na świecie? Dlaczego świat nie miałby się skończyć tak samo, jak się zaczął?”

*

„Z tego powodu dzieci dzieci naszych dzieci nadal będą się zmagać z wojną, głodem i chorobami. Dlatego, że kochamy swój ból. Kochamy własne tragedie. Ale nigdy, przenigdy się do tego nie przyznamy.”

*

„Ludzie już tak robią – zmieniają przedmioty w ludzi, a ludzi w przedmioty. W tę i z powrotem. Wet za wet.”

*

„Wciąż wrzeszczał. Jakby wierzył, że gwiazdy nie mają w dupie jego losu.”

*

„W taki sposób działają opowieści o duchach. Dotykają pierwotnego lęku. Ożywiają zapomniane potwory. Zjawiska, w które wolimy nie wierzyć, twierdząc, że wyrośliśmy z dziecięcej naiwności. A jednak nadal potrafią napędzić nam strachu aż do łez, chociaż zdawało się nam, że zostaliśmy uzdrowieni.”

*

„Oto jeden z powodów, dla których warto mieć pod ręką diabła. Po to, żeby pomniejsze demony stały się bardziej... znośne.”

*

„Uwielbiamy tragedie. Kochamy konflikty. Potrzebujemy diabła, bo w przeciwnym razie sami go stworzymy.”

*

„Diabeł nie żyje – potrzebny nam nowy diabeł.”

*

„W tym świecie ludzi, świecie bez społeczeństwa.”

*

„Ludzie tak bardzo zakochują się w swoim bólu, że nie potrafią z niego zrezygnować.”

*

„Tak bardzo lubimy mieć krwiożerczych wrogów.”

*

„W powietrzu zawsze coś będzie. Wasze ciała zawsze będą targane bólem albo zmęczeniem. Wasi ojcowie będą zbyt pijani. Żony zbyt oziębłe. Zawsze znajdziecie pretekst, który zwolni was z odpowiedzialności za własne życie.”

*

„Jesteśmy kamieniami, a wszystko, co nas dotyka – dramat, ból, wojna, choroby, zwycięstwa, czy krzywdy – cóż, to jest woda i piasek, które nas drążą. Mielą nas. Polerują, aż nabierzemy piękna i blasku.”

*

„Wszystkie ładne przedmioty wystawiono na sprzedaż tylko dlatego, że nikt ich nie chce. A jeśli nikt nie chce czegoś, co jest ładne, wypolerowane i stare, to musi być jakiś mrożący krew w żyłach powód.”

*

„Powinniśmy wybaczyć Bogu obojętność i fakt że nas opuścił: Jesteśmy jego zapomnianym projektem naukowym, zostawił nas, byśmy spleśnieli. Złote rybki Boga, ignorowane tak długo, że musimy zjadać własne gówno spod siebie.”

*

„Bóg nie potrafi wybaczać, ale my możemy wybaczyć Jemu. Możemy okazać się lepsi, niż Pan Bóg.”

*

„ Ludzie tak bardzo zakochują się w swoim bólu, że nie potrafią z niego zrezygnować. Ani z historii, które opowiadają. Sami zastawiamy na siebie pułapkę.”

Opętani (Palahniuk Chuck)