„Zawsze ucz się wierszy na pamięć. Muszą wejść ci w krew. Jak fluor w wodzie, ochronią twoją duszę przed powolnym rozkładem, który toczy świat.”

*

„Czy łańcuchy nie wstydzą się wobec swych więźniów?”

*

„Maki krwawią płatkami czystego przepychu. Ty i ja, to słodkie pole bitwy.”

*

„To wystrzępione serce. Powinnam wyrwać je z piersi i zakopać na kompost.”

*

„Boże jak mi się to podoba. Czy to nie zabawne, że nienawiść sprawia mi większą przyjemność, niż kiedykolwiek sprawiała mi miłość? Miłość jest humorzasta. Męcząca. Stawia wymagania. Miłość cię wykorzystuje. Zmienia zdanie. Ale teraz nienawiść. To jest coś, co można wykorzystać. Urzeźbić. Jest poręczna. Twarda lub miękka, zależnie od potrzeby. Miłość cię poniża, a nienawiść utula. Jest taka kojąca. Czuję się teraz nieskończenie lepiej.”

*

„Moja teoria jest taka: jeśli Bóg istnieje, to jest taki popieprzony, że nie zasługuje na to, aby się do niego modlić.”

*

„Ludzie gubią się nawzajem, dłoń wyślizguje się z dłoni w tłumie.”

*

„Właśnie, spójrz na to. Gdyby Bóg uratował tę sarnę, musiałby zagłodzić wilki. Dlaczego miałby bardziej sprzyjać jednej osobie na niekorzyść innej? Dobrzy wcale nie maja lepiej od innych. Można być zasranym świętym, a i tak zakazić się dżumą albo nadepnąć na minę przeciwpiechotną.”

*

„Jaki jest sens bycia poranioną tylko od wewnątrz?”

*

„Ale ludzie wyszli teraz z użycia. Teraz jest zapotrzebowanie na maszyny.”

*

„Była przezroczysta, rozdzierająca. Bałabym się chodzić tak obnażona. Spędziłam cztery ostatnie lata, próbując wyhodować sobie jakąś skórę, żeby nie ociekać krwią zak każdym razem, gdy się o coś otrę.”

*

„Kiedy człowiek popełnia samobójstwo, to nie chce długo czekać. Mógłby ktoś wejść i go uratować.”

*

„Radzę ci na przyszłość, trzymaj się z daleka od złamanych ludzi.”

*

„Może to był tylko wypadek. Wszystko jest wypadkiem. Każdy jest wypadkiem.”

*

„Czułam, jak mnie ciągnie to ciemne koło, szyjka flakonika. Królicza nora, do której mogłam wskoczyć.”

*

„Po co komu uroda, jeśli nie zamierza jej użyć, jak młotka czy klucza? Uroda jest czymś, co inni mogą używać i podziwiać albo zazdrościć i gardzić nią. Zwiesić na niej swoje marzenia, jak obraz na kołku na pustej ścianie.”

*

„Słowa mają to do siebie, że są jasne i konkretne: krzesło, oko, kamień, ale kiedy mówi się o uczuciach,słowa są zbyt nieelastyczne, odtąd dotąd, nie zawierają w sobie wszystkich znaczeń. Definiując zawsze coś pomijają.”

*

„Ale strach kobiety jest jak magnes. Mam nadzieje, że o tym nie wiesz. Strach kobiety przyciąga pięść, ręce mężczyzn, twarde jak pięść Boga.”

*

„/jaka będzie moja działka. Mogłam powiesić sobie na duszy metkę z ceną. Trzeba było tylko wykalkulować za ile jestem w stanie ją sprzedać.”

*

„Wszyscy mamy złe sny, As. Trzeba trochę zostawić dla innych.”

*

„Chciałaś wiedzieć. Nie odwracaj kamieni, jeśli nie chcesz zobaczyć bladych stworzeń, które pod nimi mieszkają.”

*

„Byli zbyt młodzi i nieuszkodzeni, zbyt pewni siebie. Ból był dla nich krajem, o którym słyszeli, może oglądali o nim program w telewizji, ale nie mieli jeszcze jego pieczątki w paszporcie. Gdzie mogę znaleźć miejsce, w którym ich świat łączy się z moim?”

*

„Lęk wysokości świadczy o braku zaufania do sobie, nie masz pewności, czy nie skoczysz.”

*

„Ludzie, którzy pozabijają swych kochanków, zrzucą winę na wiatr.”

*

„W jednej szufladzie dwadzieścia siedem synonimów łez. Serdeczna Rosa. Miód żalu. Smutna woda. Die Tranen. Eau de pouler. Los rios delcorazon.”

*

„Perły nie były naprawdę białe, był to ciepły, ostrygowy kolor beżowy. Rozdzielały je niewielkie węzełki toteż gdyby sznur pękł, spadłaby tylko jedna perła. Chciałam aby takie było moje życie, zabezpieczone węzełkami – jak coś spadnie, to wszystko się nie rozsypie.”

Biały oleander (Fitch Janet)