W latach dziewięćdziesiątych XX wieku naukowcy przystąpili do monitorowania zdrowia 520 tysięcy osób w dwudziestu krajach. [...] W miarę jak bazy danych z roku na rok rosły, badacze z różnych uczelni i instytucji rządowych zaczęli poszukiwać korelacji.
Kilka pierwszych wniosków trafiło do raportu z roku 2007, przyczyniając się do bardziej wyważonej oceny rozdmuchanej sprawy warzyw i owoców. [...] Poszlaki, że spożywanie dużych ilości warzyw robi jakąś różnicę, były bardzo słabe. Zdecydowanie nie zmniejszyły całkowitego ryzyka zachorowania na nowotwór ani na określone jego rodzaje, takie jak rak piersi, stercza, nerki, trzustki. Pewne dane przemawiały za niewielkim efektem ochronnym, szczególnie wśród palaczy, dla raka: płuca, jamy ustnej, gardła, krtani i przełyku. [...] Wstępne badania wykazały, że te produkty mogą mieć niewielki udział w obniżaniu ryzyka raka okrężnicy, ale i to pozostaje kwestią dyskusyjną.
W artykule wstępnym w "Journal of the National Cancer Institute" Walter C. Willett, wybitny specjalista w dziedzinie żywienia (kierował ważnym badaniem Nurses' Health Study na temat odżywiania się i stylu życia) i jeden z wieloletnich współpracowników Ribolego, stwierdził, że naukowcy wykazali się "przesadnym optymizmem", a wyniki EPIC dostarczyły jedynie kolejnych dowodów, że "związek między spożyciem owoców i warzyw a ryzykiem nowotworu jest w najlepszym razie słaby". Doll i Pero pokazali jasno, iż syntetyczne kancerogeny nie są dymiącym pistoletem, a teraz okazało się, że owoce i warzywa to nie woda z cudownego źródełka*.


---
* George Johnson, "Kroniki raka", przeł. Marta Klimek-Lewandowska, wyd. Wielka Litera, 2014, str. 198-199.