Jestem zachwycona. Nie spodziewałam się, że ktoś może napisać reportaż, książkę, cokolwiek - o wyspie. Wyspie-symbolu, niewątpliwie też i kluczu, który otwiera wrota do krainy marzeń. Ówczesny "amerykański sen" był zupełnie inny od tego, który znamy dziś, jednak tak jak współcześnie - spełnił się on nie dla każdego.

Małgorzata Szejnert w poruszający i wciągający sposób oprowadza nas po niemal każdym zakątku wyspy w czasach od jej początków do utworzeniu muzeum w byłym budynku stacji imigracyjnej na Ellis Island.

Jest to historia oczywiście nie tylko wyspy. Ellis nie byłaby sobą, gdyby nie 12 milionów par stóp, które cierpliwie dreptały w miejscu, w długich kolejkach. Nie byłaby sobą, gdyby nie komisarze zarządzający wyspą - jedni bardziej się starali, inni mniej, ale to ci, którzy najbardziej się jej poświęcili zostaną zapamiętani. Ellis nadali życie również jej drobniejsi pracownicy - tłumacze, matrony, bagażowi, pielęgniarki i lekarze.

Książkę czyta się jednym tchem - naprawdę, jest to jeden z lepszych i ciekawszych reportaży, jakie miałam okazję przeczytać.