1.(58) Dzieci i ryby głosu nie mają (Sowa Marzena, Savoia Sylvain) (5,0)
Świat PRL w komiksie, widziany oczami kilkuletniej mieszkanki Stalowej Woli. Muszę przyznać że z dużą dozą realizmu.

2.(59) Dumanowski (Szostak Wit (właśc. Kot Dobrosław)) (4,5)
Pomysł, anegdoty i talent autora - dużo, ale nie wystarczy aby zachwycić. Najmocniejsze punkty to dekonstrukcja polskich mitów czasów zaborów i humor. Tym razem język i nastrój przesunęły się na drugi plan.

3.(60) Wybawienie (Dickey James) (4,0)
Wypad za miasto na krótki spływ kanadyjkami niespodziewanie zamienia się w szkołę przetrwania. Solidny "męski" thiller.

4.(61) Krata (Gojawiczyńska Pola) (3,0)
Na poły autobiograficzne wspomnienia Gojawiczyńskiej z czasów pobytu na Pawiaku. Jak na mnie nieco zbyt egzaltowane.

5.(62) Lewa wolna (Mackiewicz Józef (pseud. Lutosławski Roman lub Romanowska Felicja)) (5,0)
Nie jest to może dzieło wybitne jak "Nie trzeba głośno mówić", ale Józef Mackiewicz jak zwykle nie schodzi poniżej wysokiego poziomu. Znacznie pogłębia obraz wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921.

6.(63) Stowarzyszenie umarłych poetów (Kleinbaum Nancy Horowitz) (3,0)
Niestety widać, że to książka pisana na podstawie scenariusza filmowego. Sama treść też nie powala na kolana.

7.(64) Wszystko płynie (Grossman Wasilij (Grossman Wasyli)) (4,5)
Bardzo ważny głos, jeśli chodzi o opis ZSRR. Szczególnie w przypadku Wielkiego Głodu na Ukrainie. Pozycja krótka i mocna.

8.(65) Rozmowa ze Spinozą: Powieść-pajęczyna (Smilevski Goce) (6,0)
Jedna z tych pozycji, które siedzą w człowieku i zmuszają do przemyśleń. Na dodatek w wielu chwilach wzbudza emocje. Jest samotność, miłość, filozofia, autoanaliza i rozmowa z czytelnikiem (niczym u Parnickiego). Niektóre fragmenty denerwują, czy wzbudzają zażenowanie, lecz patrząc jako całość - rewelacja.
Dla zainteresowanych - link do fragmentu: http://www.pk.org.pl/artykul.php?id=211