Most królowej Jadwigi (Sulima-Kamiński Jerzy) to autobiograficzna powieść Jerzego Sulimy-Kamińskiego. Każdy bydgoszczanin zna doskonale tytułowy most, ulicę Królowej Jadwigi i dzielnicę, w której toczy się akcja powieści. Dla mnie, czytanie jej było i jest, bo często do niej sięgam, powrotem do dzieciństwa spędzonego w tej samej dzielnicy, w tych samych, opisywanych przez chłopca z lat przedwojennych, miejscach.

Spojrzenie autora na trudne lata współistnienia Polaków i Niemców, na terenach zaboru pruskiego w Bydgoszczy, pozwala lepiej zrozumieć nieoczywiste wybory ludzkie, genezę wielu postaw uznanych przez społeczeństwo za naganne, niepatriotyczne lub haniebne. Autor pokazuje losy bohaterów powieści w zdystansowany i pozbawiony patosu, a czasem nawet humorystyczny sposób. Tragikomiczne postacie m.in. ojciec głównego bohatera i ciotka - grafomanka, autorka powieści biograficznej "Olśniona w pociągu" :) to moi ulubieni bohaterowie.
Autor pokazuje los zwykłych ludzi; nie bohaterów, herosów, a takich jak my, uwikłanych w historię przeciętnych obywateli, w tym wypadku - bydgoszczan. Możemy po raz kolejny przekonać się, że świat nie jest i nie był czarno-biały, że byli "dobrzy Niemcy" i "źli Polacy"- a może nawet zweryfikować swoje spojrzenie na postawy wielu Polaków z okresu wojennego.

Powieść jest godna polecenia nie tylko z uwagi na tło historyczne - to doskonała literatura, dostarczająca prawdziwego uśmiechu, wzruszenia i refleksji. Można ją czytać w kolejnych tomach, lub zaopatrzyć się w wydanie np. z 1998 r., zawierające wszystkie trzy łącznie.