Angielski fonetyk, Profesor Higgins, zabawia się na ulicy, odgadując pochodzenie przechodniów po ich akcencie. Budzi ogromną sensację wśród otaczających go ludzi. Mężczyzna kpi z języka ubogiej kwiaciarki, twierdząc, że byłby w stanie zrobić z niej księżniczkę. Następnego dnia dziewczyna zjawia się w pracowni profesora i prosi go, aby rzeczywiście tego dokonał. Higgins i jego przyjaciel Pickering zajmują się przystosowaniem kwiaciarki do życia w wyższych sferach. Ich działaniom towarzyszy pewien zakład - czy faktycznie nikt nie pozna się na prawdziwym pochodzeniu dziewczyny? Decydująca próba za pół roku...

Niesamowite, że chociaż od pierwszego wydania "Pigmaliona" minął prawie wiek, historia jest wciąż aktualna. Niezwykle wciągająca, napisana lekkim językiem i bawiąca do łez komedia. Przed przeczytaniem należy się zapoznać z greckim mitem o Pigmalione, aby łatwiej zrozumieć intencje autora.

Bardzo bawi mnie humor Shawa. Autor trafnie ukazał naiwność i pyszałkowatość wyższych sfer. Stworzył świetne charaktery i portrety psychologiczne dla każdej z postaci. Trafiłam na tłumaczenie Sobieniowskiego i gorąco tę wersję polecam. Niestety, nie miałam nigdy okazji, by obejrzeć inscenizację tego dramatu, ale domyślam się, że jest ona trudna do wykonania, z powodu rozciągłości fabuły i ciągłych zmian miejsc, w których toczy się akcja. Zakończenie może być zaskakujące dla osób przyzwyczajonych do amerykańskich "happy endów" i charakterystycznego dla tradycyjnego dramatu chwytu "deus ex machina". Tutaj pisarz nie posługuje się żadnym z nich i koniec utworu jest... aby się tego dowiedzieć, książkę należy po prostu przeczytać, toteż nie pozostaje mi nic innego, jak życzyć dobrej zabawy podczas lektury.