Witajcie,

ostatnio chodzi mi po głowie fragment z książki, która kiedyś czytałam, ale kompletnie nie mogę sobie przypomnieć tytułu.

Kilka rodziałów pisanych jest z perspektywy matki głównej bohaterki (chyba), są to jej wspomnienia z dzieciństwa. Akcja dzieje się w PRL, dziewczynka, pochodząca z inteligenckiego domu, opowiada o swoim zafascynowaniu nauczycielką. Nauczycielka jest oddaną idei komunistką, która w początkowej fazie jawi się dziewczynce jako ideał prospołecznej postawy, z biegiem czasu dziewczynka dostrzega rysy na ideale. Jest mowa o wycieczce, na którą jadą wszystkie dzieci - mają obejrzeć operetkę. Jednak dziewczynka jest zawiedziona, przedstawienie wydaje jej się brzydkie, a nauczycielka, oglądajaca je w ekstazie, niemal karykaturalna.
Najbardziej zapadł mi w pamięć fragment, gdy dziewczynka bierze udział w konkursie literackim na opowiadanie o Stalinie (albo Leninie? ). Nie mogąc wymyślić nic wystarczająco wzniosłego, wykorzystuje tekst modlitwy Ojcze Nasz, kierując modlitwę do Stalina (Lenina?). Dzięki temu zajmuje pierwsze miejsce w konkursie.

Czy któs z Was kojarzy może o jaką książkę chodzi?

Pozdrawiam