O szczęściu (Tatarkiewicz Władysław) (5)
Nie wiem czy da się znaleźć na świecie dzieło solidniej, obiektywniej i bardziej wszechstronnie podchodzące do zagadnienia jakim jest szczęście. Tatarkiewicz spisał się na medal. Dokonał dogłębnej analizy terminu szczęście oraz tego, co właściwie szczęście (i nieszczęście) oznacza. Co jest źródłem szczęścia? Czy szczęście jest najważniejsze? Kiedy jesteśmy szczęśliwi? Tatarkiewicz szuka odpowiedzi na te i inne pytania, ale jak łatwo się domyślić, trudno o łatwe odpowiedzi w tak ogólnych kwestiach.
Warto pamiętać, że nie jest to książka, której głównym celem jest znalezienie recepty na szczęśliwe życie. Są to jedynie rozważania nad szczęściem jako takim. Dlatego umysły mniej analityczne mogą się przy niej nieco znudzić.

Autobiografia (Mościcki Ignacy) (4,5)
Ignacy Mościcki był nie tylko ostatnim pełnoprawnym prezydentem II Rzeczpospolitej, ale także świetnym chemikiem i (w młodości) czynnym działaczem opozycyjnym. Jest więc dość wyrazistą postacią, pozytywnie wyróżniającą się na tle polskiej historii. I choć „Autobiografia” ma mniej interesujące momenty, to jako całość jest to pozycja nie tylko ciekawa, lecz również pouczająca. Komentarze i rozmyślania Mościckiego trzymają bardzo wysoki poziom, niespotykany już niestety w dzisiejszej polityce.

Autobiografia: Dzieje moich poszukiwań Prawdy (Gandhi Mahatma (właśc. Gandhi Mohandas Karamchand)) (4,5)
Gandhi w swej autobiografii świetnie ukazał przemianę, jaka się w nim dokonała na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Nikt by nie powiedział, że ten nieśmiały i niedoświadczony student prawa zostanie kiedyś wielkim przywódcą duchowym. Podoba mi się, że Gandhi jest z czytelnikiem szczery, nie ukrywa swoich błędów i stara się opisywać wydarzenia możliwie obiektywnie. Z drugiej strony jest trochę nazbyt skromny i ma czasem skłonność do przesady, gdy mówi o własnych przewinieniach (dość skrajnie patrzy na niektóre kwestie).
„Autobiografia” została napisana dobrze i nie ma się specjalnie do czego przyczepić. Nie jest to jednak żadne arcydzieło literatury. Raczej rzetelnie napisana relacja z przebiegu własnego życia.