"Handlarz kawą" się skończył. Muszę przyznać, że o ile dość leniwie wciągałam się w pierwsze 50 stron, to końcówkę czytałam w takim tempie, jakby na szali leżały moje własne interesy, a nie powodzenie Miguela Lienzo w handlu kawą.
Nie mogłam się też powstrzymać przed spróbowaniem, jak smakuje ziarno kawy na sucho. Wszystko przez to, ze jedna z bohaterek "Handlarza..." zjada ziarna kawy, a opis jej doznań był tak zachęcający, że też musiałam spróbować. I nawet przyznam, ze nie było to aż tak paskudne doświadczenie, jak się spodziewałam - w zasadzie kawa gryziona ma moim zdaniem więcej aromatu niż kawa spożywana jak Pan Bóg przykazał. Tylko pluje się potem drobinkami kawy, i to nie jest zbyt przyjemne.

Oczywiście napisałam recenzję "Handlarza...". Muszę przyznać, że podoba mi się to zajęcie, mam wrażenie, że staję się bardziej uważnym czytelnikiem i lepiej rozumiem treść książek po tym jak przelewam swoje odczucia na papier (czy też monitor w tym wypadku). Żałuję, że nie odkryłam Biblionetki wcześniej.

Tymczasem zamówiłam na allegro "Dawcę" Lowry - po angielsku. Byla za 2 złote, to się skusiłam. Wiem, że dla niektórych czytanie w oryginale to żadne osiagnięcie, ale dla mnie ciągle tak. Zaliczyłam w oryginale jedynie kilka książek Grishama oraz "Zabić drozda", i męczyłam je niemiłosiernie długo, a wszystkie pozostałe ksiażki po angielsku porzucałam zawsze po kilkudziesięciu stronach. Irytuje mnie, że nie rozumiem wszystkich słów, kontekstów, smaczków literackich - ale jednocześnie mam świadomość, że jeśli nie będę próbować, to będzie tylko coraz gorzej.
Jeśli ktoś może polecić jakąś książkę, którą dobrze czyta się po angielsku i która nie prowadzi do frustracji, to bardzo poproszę.