Akcja powieści toczy się w Warszawie pod koniec XVIII w. W wyniku postanowień III rozbioru, stolica znajduje się w tym czasie pod zaborem pruskim. Tytuł powieści to nazwa pałacu, który jest wówczas własnością księcia Józefa Poniatowskiego. Sam książę jest nieformalnym przywódcą młodzieży arystokratycznej. Warstwa owa, jak i cały świat polskiej arystokracji tamtych czasów,spędza czas na zabawach, hulankach, intrygach - tak jakby zapomnieli już ci ludzie o tragedii ostatniego rozbioru. Wobec zaborcy zachowują się lojalnie, aby nie powiedzieć uniżenie. A przecież upadek ojczyzny miał miejsce zaledwie kilka lat wcześniej. Sam książę nie jest także tym gorącym patriotą i dowódcą, jaki znany był w czasach Konstytucji 3 Maja i wojny 1792 r. Nic także jeszcze nie wskazuje, aby miał być tym człowiekiem, jakiego świat i naród polski pozna w czasach Księstwa Warszawskiego. Książę Józef oddaje się po prostu zabawom i miłostkom, jak cała jego warstwa społeczna.

W takich czasach, w karnawale roku 179..., do Warszawy przybywa z terenu zaboru austriackiego pan Stanisław Burzymowski z córką jedynaczką - Sylwią. Pragnie ona spędzić karnawał w stolicy. Traf chce, iż już pierwszego dnia pobytu w Warszawie bohaterka poznaje księcia Józefa Poniatowskiego. Sylwia robi na nim olbrzymie wrażenie, które jest dla bohatera dalekie od zwykłego romansu, miłostki. Książę zakochuje się w niej. Lecz czy miłość tych dwóch osób ma jakiekolwiek szanse urzeczywistnienia? Jakie będzie zakończenie związku dwojga serc? Nie zdradzę szczegółów, powiem tylko, iż znajomość z księciem Józefem wpłynie na całe dalsze życie pani Sylwii.

"Pod Blachą" jest, moim zdaniem, jednym z słabszych utworów Józefa Ignacego Kraszewskiego. Akcja toczy się powoli, leniwie, brak tu skomplikowanych intryg, napięcia. Po prostu jest to powieść historyczno-obyczajowa nie najwyższych lotów. Uważam, że jest ona także o wiele za długa. Nie chcę nikogo zniechęcać do jej czytania, jednakże mnie osobiście powieść "Pod Blachą" zupełnie nie przypadła do gustu. Czy mój krytyczny pogląd jest słuszny, pozostawiam czytelnikom do oceny.