Nastoletni Udo jest obiektem szykanowania i wyzwisk dla dwóch prześladowców ze swojej szkoły. Udo zostaje wprowadzony do gangu neonazistów. Nowi przyjaciele pomagają mu się mścić na wrogach, ale również utwierdzają w przekonaniu o wyższości rasy aryjskiej nad innymi rasami. Udo nie jest pewny swoich nowych poglądów. Jego rozterkę potwierdzają dziwne napady na osoby innych ras.

Jaką drogę wybierze Udo? Czy dzięki dokonanym wyborom znajdzie sobie nowych prześladowców, czy przyjaciół?

Każdą osobę trzeba postrzegać jako jednostkę jedyną i niepowtarzalną, i żadne stereotypy nie dadzą rady tego zmienić. Jeżeli uznać wiarygodność stereotypów, to jakim cudem w gruboskórnych i rasistowskich Niemczech znalazł się delikatny, nękany przez innych Udo? Skoro mniejszości narodowe uchodzą za pokrzywdzonych uchodźców wdzęcznych za udzielenie wsparcia, to skąd się wzięło dwóch prześladowców nastoletniego Uda pochodzenia tureckiego i żydowskiego? Wszystko sprowadza się do ogólnej prawdy, że ludzie dzielą się na dobrych i złych, a nie na lepszych i gorszych. Z książki "Czarne, czerwone, śmierć" wyłania nam się historia autentyczna z uniwersalnym przesłaniem. Problem neonazizmu i prześladowania słabszych jest wciąż aktualny i nie skończył się wraz z klęską Niemców w 1945 roku.