Konstanty Fiedin, który w roku ubiegłym skończył siedemdziesiąt lat, napisał trzecią część swej trylogii: "Pierwsze porywy", "Niezwykłe lato", "Ognisko". Każda część stanowi zamkniętą w sobie całość, choć łączą je dzieje tych samych bohaterów i ich potomstwa.

W "Ognisku" dochodzi do głosu pokolenie dotknięte przeżyciami okresu wojny i pierwszych lat powojennych. Akcja powieści toczy się wokół tragicznych przejść głównej bohaterki, aktorki, która w dniu poprzedzającym wybuch wojny wyjechała na gościnne występy do Brześcia nad Bugiem i została odcięta od stron rodzinnych. Jak w wielu innych utworach zamierzeniem pisarskim Fiedina jest ukazanie obrazu epoki, który stanowi szerokie tło dla fabuły powieściowej. "Stałym moim dążeniem jest znalezienie wizerunku czasu i włączenie go w tok opowiadania na równych, a może nawet uprzywilejowanych prawach w porównaniu z bohaterami powieści" - mówi Fiedin o swojej pracy nad trylogią.

[tekst z obwoluty]

[PIW, 1963]