Przez długi czas psychiatra Elchanan z ukrycia obserwuje przyjaciół: Joela i jego żonę Jael. Żyje bardziej ich życiem niż własnym. Kiedy Joel ginie w wypadku, Elchanan i Jael razem noszą po nim żałobę, po roku zaś Elchanan wprowadza się do Jael.

Nowe życie Elchanana z Jael nie jest możliwe. Po ich mieszkaniu chodzi zmarły – głównie za sprawą obsesji Elchanana, z powodu jego zazdrości.

Niegdyś Elchanan utożsamiał się z prawdziwym Joelem, teraz utożsamia się z Joelem martwym. Nie ma bowiem ucieczki od samego siebie, od własnej pustki...

[PIW, 2009]