W którymś momencie pojawia się nawiązanie do hitu Lucy M. Montgomery i główna bohaterka przyznaje, że mogłaby mieć taki sam dom, jak dorosła Ania z Zielonego Wzgórza. Rzeczywiście, budynek w Malowniczem mógłby się nim stać.

Ale zanim Madeleine zaczęła snuć marzenia, mieszkała z mieście ze swoim chłopakiem Grzegorzem i dawała mu tyle wolności, ile wymagał. Związek był nieudany i to ona go zakończyła. Zrobiła wtedy to, co robi się w podobnych momentach – wypiła dużo wina. W stanie alkoholowego pobudzenia odkupiła od mamy przyjaciółki dom. Tutaj zaczyna się cała historia. Dziewczyna najpierw odczuwa zmiany, jakie wiążą się z (chwilową) przeprowadzką na wieś – wszyscy się znają, nie bardzo jest na czym spać, ale otwarty dom i goście wynagradzają jej wszelkie niedogodności. A gości uzbiera się cała gromadka.

Pomijając wątek romansowy oraz drugi, związany z budową wymarzonego domu na wsi, autorka powieści osadza zdarzenia w środowisku pełnym problemów (w domach się pije, jest bieda, dzieci chodzą samopas itp.). Magdę pokochają: miejscowy pijaczek, dziewczynka, którą opiekują się zdegenerowani dziadkowie, poszukująca rozwiązania zagadki związanej ze swoim ojcem Julka…

To nie koniec, to dopiero początek. Powieść jest wielowarstwowa, bardzo interesująca i świetnie napisana. Jest w niej sporo humoru i ciepła, wydźwięk ma zdecydowanie pozytywny. Warto więc zainwestować w książkę i uciec od szarości dnia codziennego.