O psach naprawdę bardzo niewiele. Autor w zasadzie ogranicza się do stwierdzenia, że w każdym z wielu miejsc na całym świecie, gdzie (a jakże!) bywał, są jakieś bezdomne psy. Jedni je lubią, inni nie. Plus mała garstka anegdot. Główną zawartością książki jest za to erudycja pana Rolina - wdawanie się w szczegóły, czego to nie czytał, gdzie nie bywał, z kim to nie jadał kolacji i lanczy. Wynika z tego, że autor zjeździł pół świata pod pretekstem pisania książki o bezdomnych psach, której chyba jednak nie dał rady w końcu napisać.