Książkę dosłownie "pożeram", czytałam kilka razy wszystkie tomy i za każdym razem podziwiam mistrzostwo Dąbrowskiej. Jak można napisać powieść o codziennym życiu, często o problemach wręcz błahych, prozaicznych w taki sposób, że nie da się przestać czytać? Niejedna osoba utożsamia się z główną bohaterką. Jest to osoba niezdecydowana, nieposkładana emocjonalnie, ot, taka sobie typowa kobieta. Lecz jej perypetie życiowe są opisywane w taki sposób, że nieraz trudno uwierzyć, że to tylko literacka fikcja.