Książka jest zbiorem wywiadów Barbary Łopieńskiej z wieloma interesującymi osobami na temat ich księgozbiorów i ulubionych książek. Między innymi Maria Janion, Turowiczowie, Andrzej Drawicz i wielu innych.

Fascynujący temat, wspaniali rozmówcy, inteligentna dziennikarka - czegóż chcieć więcej?!

Pełna uroku książka o maniakach książkowych. Szczególnie wzruszyła mnie wypowiedź Julii Hartwig, że nie mogliby się rozwieść, bo nie da się podzielić biblioteki i Jacka Kuronia o jego planie czytania w więzieniu tak, żeby przy wychodzeniu żałować, że było się tak krótko...

W wypowiedziach przewijają się zagadnienia stosunku do pożyczania książek i ich 'niepowrotów', ulubionych i czytanych w kółko pozycji, pierwszych literackich zachwytów i rozczarowań, nieustającej i nieokiełznanej ekspansji księgozbioru i niemożności wprowadzenia ładu 'raz na zawsze' (też tak macie?).

Dla mnie lektura miała jeszcze dodatkowy smaczek :-). Ponieważ pochodzę ze środowiska, w którym księgozbiór składający się z lektur szkolnych oraz książek zawodowych to absolutne maksimum posiadania, przez rodzinę byłam postrzegana jako osoba może łagodnie, ale jednak zbzikowana ;-). I tutaj olśnienie! Są na świecie i inni, którzy książki mają wszędzie w domu, upojne chwile spędzają w księgarniach i zostawiają tam połowę pensji, a cierpieniem napawa ich niemożność zakupienia upragnionej pozycji. Bardzo mnie ucieszyło istnienie 'braci w szaleństwie' ;-).

Jakoś tak mi się od tej książki robi ciepło na duszy, polecam gorąco innym maniakom :-).