"Szklany klosz" to książka o samotności i cierpieniu, o próbie zrozumienia świata i poszukiwaniu miłości. Bohaterka, choć stara się żyć jak inni, jest skazana na klęskę. Jej choroba psychiczna postępuje niemal z każdą przeczytaną stroną, ale komentarze, monologi, rozmyślania są często tak bliskie...

"...nie, to niemożliwe; niepodobna dać komuś żywego pojęcia o jakiejkolwiek epoce swojego istnienia - o tym, co stanowi jej prawdę, jej znaczenie - jej subtelną i przejmującą treść. To niemożliwe. Żyjemy tak, jak śnimy - samotni..."