Dodany: 09.12.2004 19:53|Autor: bogna
Chwile chwytać trzeba ...
Dwie siostry, Madzia i Zonia Roszkówny, osierocone w dzieciństwie, trafiły do różnych domów. Madzią zaopiekowała się rodzina chorążego Dorohuba, mieszkająca we dworze w Zamiłowie na Wołyniu, Zonią zajęła się rodzina sędziego Ozareńki. Jakże inaczej zostały wychowane.
Powieść rozpoczyna się w momencie, kiedy Madzia żyjąca "po bożemu" w patriarchalnym dworku chorążego jest skromną, dobrze wychowaną panienką. Zonia, ostatnio pozbawiona opieki ze względu na śmierć sędziego, a potem sędziny, przenosi się do Kijowa. Siostry łączy postać Ewarysta Dorohuba, syna chorążego, który studiuje w Kijowie, bywa również w domu rodzinnym.
Tytułową szaloną jest Zonia. Skupia ona wokół siebie "zbuntowaną" młodzież studencką, pod wpływem jej ideologa, "mistrza" Jewłaszewskiego, idzie przez życie inną drogą. Szokuje otoczenie swoim zachowaniem, nie przestrzega konwenansów, czuje się wolna, chce korzystać z życia bez żadnych uwarunkowań. Jednych szokuje swobodą obyczajów, innym imponuje i ci nazywają ją piękną Tytanią*.
Kraszewski stworzył z Zoni postać nieprzeciętną, żywą, uczciwą, wierną ideałom, odważną, zdolną do poświęceń, to jedna z ciekawszych postaci w jego twórczości.
Książka ostrzega przed niebezpieczeństwami emancypacji, a pamiętajmy, że opisuje "fakty" sprzed 1880 roku (wtedy została wydana).
Warto przeczytać, aby dowiedzieć się, jak toczyły się losy Madzi, Zoni i Ewarysta, trzeba pamiętać jednak, jakim językiem pisał Kraszewski, bo niejedną osobę język jego może zniechęcić.
Polecam! Jak na tamte czasy, to szalona książka!
* Tytania - królowa elfów, jedna z bohaterek "Snu nocy letniej" Szekspira
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.