W mieście Bel-O-Kan panuje podniecenie, chodzą plotki, że szykuje się wielka krucjata. Doświadczona wojowniczka, która wróciła z krańca świata - o imieniu 103 - nie wierzy, że królowa chce wysłać jej siostry na tak ryzykowną wyprawę. Tymczasem w mieście zaczynają się dziać dziwne rzeczy...

Inspektor policji w mieście Fontainebleau, miłośnik kryminalnych zagadek, zostaje powiadomiony o serii niewyjaśnionych zgonów. Na pierwszy rzut oka nic nie łączy ofiar, a wszystkie okoliczności wskazują na samobójstwa.

Tak rozpoczynają się dwa główne wątki drugiej części trylogii o cywilizacji myrmyceńskiej. Na pierwszy plan wysuwa się wątek kryminalny związany z serią zabójstw w pewnym francuskim mieście. Dziennikarka biorąca udział w śledztwie okazuje się córką znanego nam z pierwszego tomu naukowca, Edmunda Wellsa, autora "Encyklopedii wiedzy względnej i absolutnej", której fragmenty przeplatają się z resztą historii.

Dla czytelnika znającego pierwszą część nie ma już tutaj takiej dawki nowych faktów o cywilizacji mrówek, jakiej można by się spodziewać po pierwszym tomie. Pojawiają się zupełnie nieprawdopodobne zjawiska, jak chociażby "choroba duszy" naszych małych bohaterów. Czytelnik zaczyna mieć wrażenie, że nie tylko sama historia jest fikcją, ale również wszystko, czego dowiedzieliśmy się o tych owadach. W tym świetle informacje o innych gatunkach owadów, które możemy znaleźć na kartkach tej powieści, stają się niewiarygodne, a przecież były one jedną z głównych zalet powieści.

O ile pierwsza część trylogii - "Imperium mrówek (Werber Bernard)" jest książką wyśmienitą i wszechstronną, o tyle tom drugi - "Dzień mrówek" - już niestety tylko kryminałem. Chyba że nie przywiązujemy wagi do faktów o owadziej cywilizacji, wtedy może nas wciągnąć jako science fiction o niebanalnym zakończeniu.