"Była zimna styczniowa noc, kiedy zdarzyła się ta rzecz niewybaczalna, nie do pomyślenia"*. Całe jej szczęście, całe jej życie runęło w gruzach. A potem było jeszcze gorzej. Potem dowiedziała się, że poczęło się w niej coś, czego nie chciała, czego nikt nie chciał. Czemu, a właściwie komu wszyscy odmawiali prawa do życia...

Historia Diny jest właściwie tłem do poruszenia szerszego problemu - problemu aborcji. Nikt nie będzie winił dziewczyny za to, że zabije dziecko poczęte w takich okolicznościach. Chciałoby się powiedzieć, że to się rozumie samo przez się. To nie była jej wina. A jednak, mimo to, decyzja nie jest łatwa. Cała książka to opowieść o podejmowaniu trudnych decyzji.

Myślę, że każdy powinien tę książkę przeczytać. Ale nie po to, aby zmieniać zdanie bądź utwierdzać się w swoim przekonaniu dotyczącym zabójstwa nienarodzonych. Książka jest wartościowa, ponieważ pokazuje ludzkie reakcje wobec trudności, niekoniecznie takich trudności, jakie były udziałem Diny. Jaką ja przyjmę postawę, gdy któregoś dnia moje życie legnie w gruzach? Gdy tragedia dosięgnie mojego przyjaciela? Mojego podwładnego? Moją rodzinę?...



---
* Francine Rivers, "Dziecko pokuty", tłum. Adam Szymanowski, wyd. Polwen, 2005, s. 7.