"The Inheritance of Loss" - oznacza w tłumaczeniu na polski dziedzictwo przegranej bądź straty. O tym ta książka jest. O Hindusach, którzy dziedzicznie przegrywając, tracą: miłość, kulturę, język, bliskich, życie całe, radość, siebie. Tracą i przegrywają, bo tak jest wokół, bo nie umieją inaczej - przegrany ojciec płodzi przegranego syna, przegrana matka - przegraną córkę, jedyne, co pozostaje, to uciec. Wyjechać i nie wracać. Dopiero w ostatnich wierszach autorka daje szansę miłości, która może, po raz pierwszy, da bohaterom szansę na zwycięstwo, na przekór sytuacji.

Ale, do licha, skąd "Brzemię rzeczy utraconych"? Rozumiem, że tytuł brzmi bardzo poetycko, że "Bezpowrotnie utracona leworęczność" to była dobra książka, że czeskie książki miewają takie, ale chyba nie muszą wszystkie książki mieć podobnych tytułów, żeby się dobrze sprzedawać, nie? Przyznam się, że nie byłem w stanie go ani zapamiętać (starość nie radość :>), ani połączyć z tekstem, ani nawet przełożyć "na polski", póki przypadkiem nie zerknąłem na tytuł oryginału (szczęśliwie angielskiego, nie hindi) i zagadka się nie wyjaśniła.