Użytkownik: Tajson 08.07.2011 09:44 napisał(a):
Odpowiedź na: Co się wydarzyło w nocy 1... | Astral Ustaliłem, że tym "Następcą" miał być Mehmet Shehu.


Mehmet Shehu (ur. 10 stycznia 1913 we wsi Çorush, zm. 17 grudnia 1981 w Tiranie) – albański polityk, komunista, pełniący w latach 1954-1981 funkcję premiera Albanii.

Pochodził z okolic Mallakastry. W latach trzydziestych studiował na uczelni wojskowej w Neapolu. W latach 1937-1939 walczył w hiszpańskiej wojnie domowej jako członek XII Brygady Międzynarodowej im. Garibaldiego. W latach 1939-1942 był internowany we Francji.

Od roku 1942 Shehu był członkiem albańskiego ruchu oporu oraz członkiem Albańskiej Partii Komunistycznej. W 1943 został wybrany na członka Komitetu Centralnego Partii. W latach 1943-1944 był dowódcą 1 Brygady Partyzanckiej, po czym został dowódcą dywizji Armii Wyzwolenia Narodowego. W latach 1944 do 1945 był członkiem Antyfaszystowskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (pełniącego funkcję tymczasowego rządu).

Od 1947 Shehu był deputowanym Zgromadzenia Ludowego.

W roku 1948 Shehu uczestniczył w czystkach mających na celu usunięcie z partii elementów "chcących odseparować Albanię od Związku Radzieckiego". Uczyniło go to najbliższym współpracownikiem Envera Hodży, pozostawał jednak w jego cieniu.

Od 1948 członek Komitetu Centralnego i Biura Politycznego Albańskiej Partii Pracy, w 1948 minister transportu, w latach 1948-1953 sekretarz Komitetu Centralnego. Opuścił to stanowisku 24 czerwca 1953, kiedy został wicepremierem oraz ministrem spraw zagranicznych (a także szefem tajnej policji Sigurimi). W roku 1954 zastąpił Envera Hodżę na stanowisku premiera. Od 1974 pełnił także funkcję ministra obrony. Shehu był uważany za prawą rękę Hodży i drugą najważniejszą osobę w państwie.

Shehu przygotował sojusz chińsko-albański, w wyniku którego nastąpiło zerwanie stosunków z Rosją radziecką (grudzień 1961).

W 1981 roku Shehu oponował przeciw izolacjonistycznej polityce Hodży (pogłębionej po zerwaniu w 1976 współpracy z Chinami). Prawdopodobnie w wyniku tego sprzeciwu został uznany i ogłoszony jugosłowiańskim szpiegiem.

17 grudnia 1981 został znaleziony martwy w sypialni w swoim domu w Tiranie z kulą w głowie. Oficjalnie za przyczynę śmierci uznano samobójstwo w wyniku załamania nerwowego. Samobójstwo według prawa albańskiego uznawane było za przestępstwo. Shehu został uznany za "wroga publicznego".

Po śmierci Shehu ogłoszono agentem nie tylko jugosłowiańskich służb specjalnych, ale także CIA i KGB. Shehu zniknął z kart oficjalnej historii Albanii.

Istnieją hipotezy, że Shehu został zabity na zlecenie Hodży. Kontrowersje wokół śmierci Shehu zainspirowały Ismaila Kadare do napisania powieści Pasardhesi (Następca).

Wdowa po Shehu – Fiqrete oraz jego dwóch synów (Skender i Bashkim) zostali uwięzieni bez jakiegokolwiek powodu. Najstarszy syn popełnił samobójstwo, żona zmarła w obozie w 1988. Pozostali dwaj synowie opuścili więzienie w 1991. Po opuszczeniu więzienia młodszy syn Shehu, Bashkim, rozpoczął poszukiwanie szczątków ojca. 21 lipca 2001 ogłosił, że zostały one odnalezione we wsi Ndroq, nad rzeką Erzen.




Tyle wikipedia. Oczekiwałem po powieści przedstawienia okoliczności śmierci Mehmeta Shehu, czegoś w stylu dochodzenia, próby ustalenia prawdy na temat jego śmierci. Opis z okładki na to wskazywał, tymczasem nic z tych rzeczy.