Japonią interesuję się od zawsze, można powiedzieć, że nie pamiętam nawet, kiedy ta fascynacja się zaczęła. Dlatego staram się czytać to, co o Japonii wpadnie mi w ręce. Interesują mnie właśnie również relacje z życia "gaijinów" w Japonii, ich postrzeganie tego kraju, ich doświadczenia. I to, w jaki sposób Japonia, ten jeszcze do nie tak dawna niedostępny nam kraj (czy mimo wszystko teraz jest on dla nas aż tak dostępny? do przemyślenia...) wita owych obcych. Jak ich przyjmuje?

To wszystko mogłam przeczytać w "Bezsenności w Tokio". Nie jest to na szczęście sucha relacja czy zbiór reportaży, to książka napisana z fantastycznym poczuciem humoru i pozwalająca nam spojrzeć na Japonię od zupełnie innej strony. Nie ma nic bardziej mylnego, niż nasze dotychczasowe spojrzenie na kraj kwitnącej wiśni. Nasze poglądy zmienią się całkowicie po przeczytaniu tej książki, żeby było jednak ciekawiej, dopiero wtedy będziemy mieć jej prawdziwy obraz.

Ci bowiem, którzy się Japonią interesują, wiedzą, że taka ona właśnie jest, że autor nie fantazjuje pisząc o braku łazienek w japońskich mieszkaniach, o ciasnocie, o braku ogrzewania w kraju, gdzie jednak istnieje zima.

Wszystko to, jak już wspomniałam, okraszone jest wielkim poczuciem humoru i powoduje, że od tej książki nie można się oderwać.