Praga leży tak daleko na południu, jak Kraków. I tak daleko na zachodzie, jak Szczecin. Polacy coraz liczniej zaczęli się tu pojawiać w czasach Mieszka i Chrobrego, potem na dworach polskich żon Przemyślidów. Jeszcze potem do Pragi wędrowali studenci po tytuły naukowe, księża - z potrzeby ducha, wielmoże - po kochanki, alchemicy - po kamień filozoficzny, poeci - po iskrę bożą, politycy - po mariaże i intrygi.

Leszek Mazan, wieloletni korespondent PAP w Pradze, napisał książkę o nadwełtawskich polonikach, o polskim rodowodzie wielu wydarzeń przysparzających na przestrzeni wieków sławy i chwały pięknej stolicy Czechów, ale także o rzeczach, które my zawdzięczamy potomkom praojca Czecha. I o tym, że modelowo dobre, ale chłodne polsko-czeskie sąsiedztwo warto by zmienić, warto by wreszcie bliżej się poznać, polubić, zaprzyjaźnić.

A jeśli autorowi nie uda się do owej prostej prawdy przekonać Czytelnika, niechże potraktuje On tę książkę jako antidotum na nasze narodowe kompleksy. Jako niekonwencjonalny przewodnik prowadzący po Pradze drogą przetartą przez polskie koronowane głowy, naukowców, artystów, niepodległościowych działaczy i ludzi zwykłych o niezwykłych życiorysach. Jako pierwszy przewodnik po POLSKIEJ PRADZE.

[Anabasis, 2007]