Tę książkę można streścić dwoma słowy: cena geniuszu. Rzecz o obozach zagłady, jednak nie w sensie, w jakim to rozumiemy wręcz intuicyjnie. Główny bohater zostaje wplątany w nie lada kłopoty, z więzienia federalnego (na które został skazany za odmówienie służby wojskowej) zostaje przeniesiony do swego rodzaju laboratorium. Więźniom są tam podawane zmutowane bakterie syfilisu, wywołujące niebywały geniusz. Jednak nic za darmo, szczepy bakterii powodują szereg chorób, w konsekwencji śmierć. Czy warto cierpieć ostatnie dziewięć miesięcy swego życia, aby owe chwile poświęcić nauce tak intensywnie, jak nigdy dotąd?

Forma pamiętnika zawsze mnie fascynowała, narracja pierwszoosobowa pozwala wyjątkowo mocno przeżywać to, co czuje i myśli główny bohater, i tym razem nie jest inaczej. Świetny styl Discha (a przy tym naprawdę dobre tłumaczenie Kopocińskiego - wyd. Solaris, 2008) tylko to uwypukla: z łatwością można poczuć okrutny odór obozu ludzi ogarnionych "genialnym" szaleństwem i cierpieniem. Postaci jest mało, co sprawia, że są tym bardziej wyraźne, każdą można z uwagą zanalizować i poświęcić jej więcej niż kilka wersów.

Podsumowując: ogólnie utwór bardzo dobry i godny polecenia, szczególnie tym, którzy lubią czytać o chorobach duszy i ciała, a przy tym nie nudzą ich dialogi o filozofii, metafizyce i literaturze.