Styl pana Puzo zachwyca: jest lekki, toteż czyta się jednym tchem. Należy oczywiście czytać ze zrozumieniem, skupić się na fabule i samym przekazie. Ale nie sądzę, by ktoś miał większy problem.

Sam, gdy siadałem do lektury, miałem troszkę obawy. Oczywiście znałem już znakomity film Coppoli, więc sądziłem, iż książka będzie wiernym pierwowzorem, tym bardziej że scenariusz pisał sam Puzo. I tak było, w 80% zgodna z filmem (druga część filmu, tj. młodość Vita znalazła się na kartach książki), a z reżyserską wersją jeszcze bardziej. Lecz porwała mnie tak czy owak, gdyż miałem sposobność poznać dokładniej osobowości licznych bohaterów tej wielowątkowej sagi. Przyjrzeć się dokładniej ich charakterom, a jednocześnie zobaczyć branżę filmową w krytycznym świetle.

Szczerze polecam, bo to doskonała książka, nie tylko na raz.