Badania terenowe, które autor prowadził w latach 60-tych XX-wieku w Ugandzie wśród plemienia Ików, stanowią podstawę źródłową tej książki.
Autor skoncentrował się na opisie kultury, którą bym określiła jako "kulturę zranioną". Ikowie zostali zmuszeni przez społeczność białych do porzucenia trybu życia, do którego przywykli - ich tereny łowieckie zostały przemienione w rezerwaty.

Badacz opisuje społeczność, w której nie mogą już funkcjonować ani dawne autorytety, ani praktyki życia codziennego, które do tej pory wyznaczały do rytm i ład.

Główny problem tej książki, który wydaje się interesujący dla współczesnej etnologii, jest w ukryciu: to związek etnologa z władzami kolonialnymi, czy rzeczywiście możemy mówić o bezstronności jego ocen i interpretacji.

Więcej w dyskusji na temat tej książki na stronie:
http://az.readersremote.com/product.php?ASIN=06716​40984.

Dla czytelnika, który interesuje się problemami związanymi z manipulacją "na żywym ciele" danej społeczności, jej kulturze i strukturze społecznej, może być ciekawą lekturę.