Książka ta zawiera wybrane reportaże z lat siedemdziesiątych. Publikowane były w prasie tygodniowej, głównie w "Polityce" (z której Hanna Krall odeszła po ogłoszeniu stanu wojennego) oraz w "Tygodniku Powszechnym". Jednakże trzy kolejne próby wydania ich w postaci książkowej napotykały na opór cenzury, zarówno urzędowej, jak i nieoficjalnej, redakcyjnej. W roku 1976 został zniszczony skład przygotowanego do druku w wydawnictwie "Iskry" zbioru reportaży "Szczęście Marianny Głaz". Następna książka, "Sześć odcieni bieli", zdołała się wprawdzie ukazać w roku 1978, ale w postaci poważnie okrojonej. Kolejny wybór reportaży, "Katar sienny", autorka złożyła w Wydawnictwie Literackim w roku 1980. Został on nawet wydrukowany, ale i ta książka nie ujrzała światła dziennego, bowiem cały nakład poszedł na przemiał. Złożony w wydawnictwie Czytelnik maszynopis kolejnej książki, "Niewinność na resztę dni", po dwu latach czekania został zwrócony autorce bez żadnego uzasadnienia.

Wybrane reportaże z niewydanych książek Hanna Krall opublikowała ostatecznie w podziemnym Wydawnictwie Pokolenie w roku 1988 pt. "Trudności ze wstawaniem" (z posłowiem Kazimierza Dziewanowskiego). Dwa lata później książka ta ukazała się oficjalnie, razem z powieścią "Okna" (wydana wcześniej przez emigracyjne wydawnictwo Aneks w Londynie).

"Spokojne niedzielne popołudnie" jest nowym wyborem tekstów z tych książek. Żadnej z nich jednak nie powtarza i stanowi nową, integralną całość. Reportaże Hanny Krall, znakomitej polskiej reporterki, mówią o losach konkretnych ludzi, żyjących w konkretnych czasach, a jednocześnie mają charakter uniwersalny, co jeszcze lepiej widać teraz, kiedy się je czyta w innej rzeczywistości, w innych czasach. Autorka w mistrzowski sposób oddaje język epoki, która odeszła w przeszłość. Wystarczy, że przywoła zasłyszaną rozmowę, przedmiot lub krajobraz, a rzeczywistość rozbłyskuje niespodziewanymi znaczeniami. Pozostając świadectwem czasu, reportaże Hanny Krall są jednocześnie wybitną literaturą.

[Wydawnictwo a5, Kraków 2004]