Mam dylemat, co napisać o tej książce, bo właściwie nic dobrego napisać nie mogę. Tematyka dość ciekawa, ale wykonanie słabe. Powiem wprost. Według mnie autorka ma spore braki warsztatowe. Wprowadziła do książki zbyt wielu narratorów, przez co powieść jest mało spójna, czasami nawet trzeba się długo zastanawiać, kim jest aktualny narrator, bo autorka nie raczy wymienić jego imienia, chce, byśmy się zastanawiali, głowili... Tylko czy warto zastanawiać się nad książką, w której - muszę to powiedzieć - nie ma za wiele głębszych treści?

Książka męczy. Słaba konstrukcja, ogólny bałagan. Jedyną zaletą jest ciekawa akcja, ciekawe losy bohaterów. Lecz podejrzewam, że inny pisarz, poproszony o napisanie książki o tej tematyce, którą poruszyła autorka, zrobiłby to o wiele lepiej. Być może sama autorka, gdyby ponownie zaczęła pisać "Niekochanych", zrobiłaby to lepiej... Na koniec dodam, że innych utworów Wojnarowskiej nie znam i nie sięgnę po nie szybko. Musi minąć kilka lat, bym zapomniała o wielkim rozczarowaniu "Niekochanymi".