W dzisiejszych czasach bardzo trudno znaleźć na rynku wydawniczym dobrą powieść historyczną, opartą na faktach, a jednocześnie dającą wyobraźni autora pole do popisu. Historia Francji, którą od dawna chciałam zgłębić, zawsze wydawała mi się zimna i niedostępna, choćby dlatego, że to, co o niej wiem, to suche fakty: liczby, miejsca, czyli wszystko, co w historii jest najbardziej nudne i męczące. Zawsze mnie interesowało, dlaczego historykom bardziej zależy na dokładnym ustaleniu miejsca i daty jakiejś bitwy, liczby ofiar i wielkości uzbrojenia niż na poznaniu jej prawdziwych przyczyn czy uczuć walczących.

Dla kogoś takiego jak ja seria "Królowie przeklęci" to z pewnością bardzo dobry wybór. Właśnie skończyłam część trzecią, opisującą rządy Ludwika Kłótliwego, nieudolnego władcy, ojca i męża. Całe jego życie jest jedną wielką pomyłką, której, niestety, nie sposób naprawić.

"W ciągu krótkiego okresu panowania Ludwika mocno zachwiała się konstrukcja silnego feudalnego królestwa Kapetyngów, jakie zbudował Filip IV"* - tak oto brzmi skrót całej wiedzy o jego rządach na tronie Francji. Niestety nikt nie wspomniał, co czuł biedny Ludwik, kiedy musiał sprostać wymaganiom, które stawiało przed nim jego stanowisko. Jedyną winą Kłótliwego jest to, że był słabym człowiekiem, na którym spoczywało zbyt wiele odpowiedzialności. Zawsze chciał dorównać wielkością swemu ojcu, nigdy nie udało mu się tego osiągnąć.

Dzięki "Truciźnie królewskiej" można nie tylko dowiedzieć się o wiele więcej, ale także miło spędzić czas, ponieważ książka jest napisana na wysokim poziomie. Maurice'owi Druon udało się nie tylko wymyślić świetną historię opartą na faktach, ale także odpowiednio ją ubarwić i sprawić, że nabrała realizmu. Dlatego pragnę ją szczerze polecić; nie tylko tym, którzy chcą się czegoś dowiedzieć, ale także tym, którzy pragną przeczytać zapierającą dech opowieść.



---
* Cytat zaczerpnięty z Wikipedii.