Wojciech Cejrowski, dopóki nie sięgnąłem po "Rio Anaconda", kojarzył mi się z ekscentrycznym redaktorem z telewizji. Raz miałem okazję lecieć z nim samolotem, gdzie przemierzał kabinę na bosaka, co tylko potwierdziło mój punkt widzenia. Książka jednak ukazuje autora w zupełnie innym świetle, i teraz z perspektywy czasu widzę, że mój stereotypowy punkt widzenia był krzywdzący.

Ta książka to przepiękny opis Puszczy Amazońskiej, jej mieszkańców, tradycji, zagrożeń, a co najważniejsze, sposobów postrzegania świata - jakże odmiennych od tego, co ważne dla nas, ludzi XXI wieku. Wszystko to w bardzo humorystycznych ramach, dzięki czemu niedowierzanie czytelnika zamienia się w serię bolesnych skurczy mięśni brzucha (od śmiechu). W samej książce zaskoczyła mnie mądrość Indian -taka bardzo praktyczna, niewyuczona - ich naturalnego podejścia do życia, szacunku dla ziemi i środowiska.

Polecam wszystkim, którzy lubią podróże i dużą dawkę dobrego humoru.