"Pianistka" to opowieść o neurotycznej nauczycielce muzyki w średnim wieku, która w pewnym momencie zdaje sobie sprawę z tego, że jej życie wcale jej nie satysfakcjonuje i postanawia pokonać swoje lęki, by zmienić taki stan rzeczy. Buntuje się przeciwko autorytarnej matce, której do tej pory była ślepo posłuszna i wdaje się w romans z jednym ze swoich uczniów.

Fabuła dość banalna, jednak sposób jej realizacji sprawia, że książka porywa, intryguje, wciąga... Język cechuje się niezwykłą ekspresją, pozwala oddać nastroje i myśli bohaterki tak sugestywnie, że czytelnik zaczyna w pewnym momencie zastanawiać się, dlatego - gdy czyta opisy zdenerwowania głównej bohaterki - serce zaczyna bić mu szybciej i dopada go wyjątkowo silne pragnienie zniszczenia czegoś, co znajduje się akurat pod ręką.

Książkę tę polecam każdemu, kto ceni wyrafinowaną zabawę językiem i komu niestraszna jest rzeczywistość widziana oczami neurotyka.