"Królowa piękności z Leenane"

Dwie tęsknoty, dwa pragnienia, w końcu dwa wielkie, niezaspokojone głody miłości. Stara, niedołężna, złośliwa matka i jej córka, stara panna, niezrównoważona emocjonalnie. Psychodrama ludzkiej rozpaczy i przerażające studium samotności, pomieszanej z łaknieniem uczucia. Nuda dwóch samotności pod jednym dachem w sztuce młodego irlandzkiego dramatopisarza przeobraża się w dwie nienawiści pod wspólnym niebem.

Opowieść pozbawiona upiększeń nie epatuje słuchacza i nie jest wolna od humoru, często soczystego i dosadnego, który pobudza nasze współodczuwanie z bohaterami i wyrozumiałość - lecz nie zgodę - dla ich uczynków, wyborów i wartości.


"Czaszka z Connemary".

Autor opowiada historię budzącą śmiech i trwogę zarazem: oto na irlandzkiej prowincji pewien starszy mężczyzna, Mick Dowd za wiedzą kościoła i policji trudni się procederem pozyskiwania miejsc na cmentarzu "z odzysku". W tym celu po 7 latach od pochówku dokonuje ekshumacji, pozbywa się resztek po nieboszczykach i oddaje teren dla nowych lokatorów. Tej jesieni czeka go ekshumacja zwłok żony, która zginęła przez 7 laty w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach. Po odkopaniu grobu okazuje się jednak, że szczątki nieboszczki zniknęły...


"Samotny zachód" za tło wydarzeń ma autentyczną, głęboką irlandzką prowincję z jej specyfiką, wpływającą na mentalność, obyczaj i język mieszkańców. Dwaj bracia, ksiądz i dziewczyna, nie całkiem "odrażający, brudni, źli". Ludzkie zło i głupota, klownada i hucpa łączą się w jedno z czystością, tęsknotą, pragnieniem dobra i piękna.

Cała prawda o człowieku upadłym i wzniosłym, grzesznym i niewinnym.

[Księgarnia Akademicka, 2002]