Po przeczytaniu ostatniego dzieła Marii Nurowskiej "Księżyc nad Zakopanem" aż się boję tego, co tym razem znajdę w tej książce. Beletryzowany wywiad-rzeka z pułkownikiem Kuklińskim pt. "Mój przyjaciel zdrajca" też delikatnie mówiąc niezupełnie jej wyszedł. A teraz - jak widzę - postanowiła kontynuowac karierę literacką zabierając się za coś w rodzaju biografii Andersa. Jakoś mam wielkie kłopoty z uwierzeniem, że znów:

"Mamy do czynienia z rzadkim przypadkiem podwójnego sukcesu, literackiego i biograficznego".

Będę z niecierpliwością czekała, aż ktoś w tu w BiblioNETce napisze, co o tej książce sądzi. Sama nie mam na razie możliwości jej dostania.