Jan Karski (właściwie Jan Kozielewski) urodzony w 1914 r. w Łodzi. Przed wojną pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych. We wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Objęty wymianą jeńców między ZSRR i Niemcami, w listopadzie 1939 r. zbiegł z transportu i wrócił do Warszawy, gdzie wkrótce rozpoczął działalność konspiracyjną.

W styczniu 1940 r. został wysłany jako kurier i emisariusz do Paryża i Angers. Próba ponownej misji na Zachód zakończyła się aresztowaniem Karskiego na Słowacji i osadzeniem w więzieniu w Nowym Sączu. Odbity z tamtejszego szpitala przez ZWZ, działał nadal w konspiracyjnym Froncie Odrodzenia Polski oraz Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej ZWZ-AK. W październiku 1942 r. wyjechał z trzecią misją na Zachód, do Anglii i do Stanów Zjednoczonych. Był tam najważniejszym bezpośrednim świadkiem, informującym o sytuacji w okupowanej Polsce i o tragedii Żydów. W lipcu 1943 r. został przyjęty na audiencji przez prezydenta F.D. Roosevelta.

Po wojnie Jan Karski pozostał w Stanach Zjednoczonych; m.in. wykładał stosunki międzynarodowe i teorię komunizmu w Szkole Służby Zagranicznej Georgetown University w Waszyngtonie. Za swą działalność został uhonorowany m.in. Krzyżem Walecznych, Orderem Virtuti Militari V klasy, medalem "Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata", a także najwyższym polskim odznaczeniem - Orderem Orła Białego. Jest doktorem honoris causa czterech uniwersytetów amerykańskich i trzech polskich; otrzymał honorowe obywatelstwo państwa Izrael.

Jego legendarna książka "Tajne Państwo" (tytuł oryginału "Story of a Secret State"), najważniejsza podówczas relacja o Polsce czasów wojny i okupacji, ukazuje się w Polsce po raz pierwszy, w 55 lat po amerykańskim pierwodruku. Polska edycja została przygotowana do druku, uzupełniona i poprawiona przez Autora.

[Wydawnictwo Książkowe "Twój Styl", 1999]