Dodany: 03.11.2004 08:36|Autor:

Książka: W kraju rzeczy ostatnich
Auster Paul
Notę wprowadził(a): mchpro

nota wydawcy


Relacja Anny Blume z odrealnionego miasta-państwa gdzieś z początków przyszłego tysiąclecia wprowadza nas w koszmar fizycznego i duchowego upodlenia, beznadziejności. "Luksusem" jest możliwość zaplanowania własnej śmierci. Elektrowniami miasta są krematoria zwłok ludzi zmarłych z głodu i wycieńczenia; surowcem energetycznym tej skazanej na zagładę społeczności są także ludzkie ekskrementy; zbierający je "fekaliści" mają status urzędników państwowych. Annie udaje się utrzymać przy życiu i zachować godność dzięki wierze w wartość i moc słowa.

[Oficyna Literacka Noir sur Blanc, Warszawa
1996]

(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.

Wyświetleń: 2129
Dodaj komentarz
Przeczytaj komentarze
ilość komentarzy: 1
Użytkownik: mariolawiki1 13.04.2013 20:41 napisał(a):
Odpowiedź na: Relacja Anny Blume z odre... | mchpro
Akcja powieści toczy się w fikcyjnym Mieście leżącym w równie fikcyjnym państwie, o którym niewiele wiemy. Nie wiemy również, co się stało, jaka jest przyczyna tego, że kraj upadł i pogrążył się w totalnym chaosie, co pociągnęło za sobą degradację całego systemu wartości, etyki, moralności, ogólnie - wszystkiego.
Ludzie masowo umierają - z głodu, wyziębienia, chorób, są załamani fizycznie i psychicznie, pozostawieni na pastwę ulicy i praw nią rządzących, gdzie silniejsi okradają słabszych, wydzierają nie tylko dobra doczesne, ale i pokarm, który staje się coraz droższy i jest coraz większym rarytasem. Nic się nie marnuje, odchody są przetwarzane, zwłoki przewożone do fabryk. To, co kiedyś ludzie otoczeni wieloma przedmiotami użytkowymi wyrzucali, teraz wykorzystuje się ponownie, czasami wielokrotnie, nic przecież nie rozpada się od razu całkowicie. Charakterystyczne jest to, że zmiana sposobu życia i walka o każdy kolejny dzień zmienia także psychikę do tego stopnia, że wielu ludzi żyje na pograniczu jawy i snu, w coraz większym odrealnieniu. Stanowi to
niewątpliwie mechanizm obronny organizmu, tylko tak bowiem można w jakiś sposób znieść to, co widzi się dookoła.

W Mieście pojawia się Anna, która przybywa tu z zewnątrz, z normalnego świata i szuka swojego brata, który udał się w te rejony, aby pisać reportaże. Bohaterka zdaje sobie sprawę jak niewielka jest szansa na to, że William nadal żyje, nie poddaje się jednak, żyje nadzieją, ciągle walczy, w czym pomaga jej to, że zapisuje swoje wspomnienia w formie listu/przekazu do ukochanego przyjaciela. Cały czas ma przy tym świadomość, że praktycznie nie ma nadziei, aby zapisana wiadomość kiedykolwiek trafiła do adresata, rząd bowiem za wszelką cenę stara się uniemożliwić ludziom ucieczkę z kraju.

Powieść stanowi wstrząsający obraz świata w dobie całkowitego upadku i zniszczenia. Ku przestrodze, ku przemyśleniom i głębszej analizie. Może ktoś się zatrzyma, może pomyśli przez chwilę, doceni to, co ma, jak wiele mu dano, jak wiele osiągnął, ile ma szczęścia...
Patronaty Biblionetki
Biblionetka potrzebuje opiekunów
Recenzje

Użytkownicy polecają:

Redakcja poleca: