Scena I
(Sala z eksponatami dotyczącymi człowieka, zwiedzający rozglądają się wokół z ogromną ciekawością)

W roli kustosza: Dorota Terakowska

Kustosz: Zapraszamy do oglądania naszej wystawy. Oto woda sodowa, która uderza do głowy - w PRL-u mieliśmy tajemniczy deficyt wody sodowej w naturze, a w Rzeczpospolitej mamy zdecydowaną klęskę urodzaju wody sodowej uderzającej do głowy, gdyż wielu Polaków święcie wierzy, że zrobiło zawrotne kariery.

Zwiedzający: Fiu, fiu! "Kariery"!

Kustosz: A tu proszę bardzo, mamy ząb czasu - który każdego gryzie, już od kołyski, a odczuwamy to szczególnie rokrocznie w sylwestra.

Zwiedzający: Aj, aj - gryzie, gryzie!

Kustosz: Przechodzimy do sali z eksponatami przyrodniczymi. Przed nami Kot w worku, którego wyjmujemy i natychmiast wypuszczamy. Będzie mógł sobie hasać po naszym Muzeum, wspinać się i skakać, gdzie zechce. Któż z nas go nigdy nie nabył? Kogo on nie skusił? Lub kogo nie namówił, by go kupił?

Zwiedzający: (Nieco ogłupiali w milczeniu wodzą wzrokiem za biegającym kotem)

[Wydawnictwo Literackie, 2006]