Jerzy Ficowski - poeta, prozaik, tłumacz, badacz folkloru cygańskiego. Urodzony w 1924 r. w Warszawie. Walczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz Armii Krajowej. W latach 1946-1950 studiował filozofię i socjologię na UW. Debiutował w 1946 r. na łamach prasy literackiej.

Opublikował poezje: "Ołowiani żołnierze" (1948), "Zwierzenia" (1952), "Po polsku" (1955), "Wiersze wybrane" (1956), "Moje strony świata" (1957), "Makowskie bajki" (1959), "Amulety i definicje" (1960), "Pismo obrazkowe" (1962), "Ptak poza ptakiem" (1968), "Wiersze niektóre" (1970), "Śmierć jednorożca" (1981), "Gryps i Errata" (1982), "Poezje wybrane" (1982), "Odczytanie popiołów" (1983); szkice: "Cyganie na polskich drogach" (1965), "Regiony wielkiej herezji. Szkice o życiu i twórczości Brunona Schulza" (1967); przekłady m.in.: "Pieśni Papuszy" (wiersze w języku cygańskim, 1956), Federico García Lorca "Poezje wybrane" (1958), "Mistrz Manole. Rumuńska poezja ludowa" (1962), "Rodzynki z migdałami. Antologia poezji ludowej Żydów polskich" (1964), Icchak Kacenelson "Pieśń o zamordowanym żydowskim narodzie" (1982).

Tom opowiadań "Czekanie na sen psa" po raz pierwszy ukazał się w 1970 r. nakładem Wydawnictwa Literackiego w Krakowie.


"Jakkolwiek groźna byłaby jednak powierzchnia wygładzającego się po przeszłości czasu - iskrzy się na niej poetycku humor. Te opowieści nie są takie zabawne, jak się wydaje - przestrzega autor na każdym kroku. A jednak, choć się nie wydaje, są one również zabawne. I na tym polega ich urok".

Anna Kamieńska, "Twórczość" 1970, nr 10


"»Ta przeszłość nazywa się pamięcią« - mówi o swym prozatorskim debiucie Jerzy Ficowski [...] Ta przeszłość jest w »Czekaniu na sen psa« czasem teraźniejszym. Wszystko, co zdarzyło się dawno, przed laty, na pograniczu migotliwego snu i przepaścistej jawy, obecnie się staje dzięki pamięci żywej i obsesyjnej. Pamięci, której fascynacja pierwsza to wejrzenie w świat umarłych marzeń i odeszłych ludzi, wędrówka po marzycielskich ogrodach dzieciństwa i po karczowiskach rzeczywistości. Przewodnikiem po owych manowcach, po przestrzeniach czasu prywatnego, urągającego dyktatowi kalendarza, jest autor »Sklepów cynamonowych«".

Michał Sprusiński, "Życie Literackie" 1971, nr 9

[Czytelnik, 1987]