H.P. Lovecraft (1890-1937) urodził się w Providence, gdzie spędził większość życia. Utwory publikował głównie w biuletynach organizacji pisarzy amatorów i niskonakładowych czasopismach miłośników fantastyki. Jego dzieła zyskały popularność dopiero w latach 50. i 60., kiedy zostały obwołane rewelacją literacką przez część krytyki amerykańskiej i europejskiej, pociągając lawinę naśladownictw. Prekursor fantastyki naukowej, interesował się również kultami i obrzędami religijnymi. W swych utworach, których akcja osadzona była głównie w Nowej Anglii, łączył znajomość realiów kulturowych i geograficznych danego regionu z własną wizją pradziejów Ziemi. Najsłynniejsze jego opowiadania składają się na tzw. "cykl Cthulhu" i należą do nich m.in. "Zew Cthulhu", "Koszmar w Dunwich", "Widmo znad Innsmouth", "W górach szaleństwa", a także powieść "Przypadek Charlesa Dextera Warda". Obecnie Howard Philips Lovecraft jest powszechnie uznawany za XX-wiecznego klasyka literatury grozy.

H.P. Lovecraft, jeden z prawodawców współczesnego horroru, stanowił inspirację dla tak głośnych autorów jak Stephen King, Anne Rice, Clive Barker i wielu innych. Doprowadzając do perfekcji styl, cyzelował opowiadania grozy od tych najwcześniejszych aż po najsłynniejsze z cyklu mitów Cthulhu.

"Uwięziony wśród faraonów" – Harry Houdini wydostając się z najtrudniejszej pułapki, ujawnia tajemnice powracające z otchłani czasu.
"W górach szaleństwa" – Ekspedycja badawcza odkrywa prastare miasto koszmarów kryjące się pod powierzchnią Antarktydy.
"Reanimator" – Makabryczne eksperymenty szalonego naukowca, które stały się kanwą kultowego dziś filmu pod tym samym tytułem.
"Zimno" – W czterech ścianach starego mieszkania kryje się coś, co nawet najodważniejszym zmrozi krew w żyłach.
"Przerażający staruch" – Paru złodziejaszków spragnionych łatwego łupu zamiast spodziewanych bogactw znajduje śmierć!

Klasyka opowieści grozy.

[Zysk i S-ka, 2004]