"Moje wspomnienia z pobytu w szpitalu i długiej rehabilitacji są po to, aby dać ludziom do myślenia. Aby przygotować niektórych na miękkie lądowanie w razie życiowego wirażu. Celowo opowiadam o domu rodzinnym, o młodości, szkole, harcerstwie i moim sposobie wychowywania dzieci. To wszystko daje mi siłę. Daje nam siłę. Bez tego moja opowieść byłaby niepełna. Jestem pewien, że gdyby nie bliscy, którzy byli przy mnie w najtrudniejszych chwilach, nie miałbym siły walczyć. Gdyby nie moja wiara, nie widziałbym w tej walce sensu. Wszystko jest po coś. (…) Mój wypadek był po to, żeby dać świadectwo innym. Wierzę, że to ma sens, że w dniu wypadku dostałem »z góry« nową listę zadań. Do tego przekonania musiałem jednak dojrzeć. Zdałem sobie z tego sprawę dopiero po wypadku".

(fragment książki)


"Myślicie, że Krzysiek to grzeczny pan z telewizji? Nic bardziej mylnego. To twardziel. W dodatku z zasadami. Jego książka to dramat zakończony happy endem".
Bogdan Rymanowski, dziennikarz

"Opowieść o nadziei. Wszystko w niej jest prawdziwe. Nawet szczęśliwe zakończenie".
Małgorzata Kożuchowska, aktorka

Tylko najszlachetniejsi przechodzą próbę ognia. Najbardziej poruszył mnie fragment o ofiarowaniu cierpienia za ojca".
Przemysław Babiarz, dziennikarz

"To książka o wyjątkowym człowieku. O jego wielkiej odwadze, sile i jeszcze większym sercu".
Adam Woronowicz, aktor

[Wydawnictwo M, 2012]