Oto przepis na biografię à la Yoko Kobayashi & Martin Fritz.

Etap pierwszy: gromadzenie materiałów

Wybieramy kontrowersyjną postać. Księżniczka Masako to strzał w dziesiątkę. Zbierając informacje korzystamy z programów telewizyjnych i prasy, ze szczególnym uwzględnieniem tabloidów. Odwołujemy się do tzw. anonimowych informatorów, których obecność dodaje nam nimbu tajemniczości, biografii zaś pozorów autentyzmu. Możemy napisać książkę nie wychodząc z domu!

Etap drugi: proces twórczy

Spoiwo surowych, wyłowionych z mediów faktów stanowią:
1. Ciekawostki o Japonii rodem z encyklopedii.
2. Ciekawostki o tematyce różnej, na przykład obszerna definicja sztucznego zapłodnienia.
3. Wstawki liryczne, chociażby: „Tak więc coraz ciaśniej zaciskała się siatka wokół motyla Masako, który chciał rozwinąć skrzydła dla dobra kraju”*.

Nie prowokujmy głębszych refleksji – wszak zakłócają one procesy trawienne. Dla zrównoważenia tytułowego motyla styl winien być ciężkawy. Konsekwentnie unikajmy szerszych kontekstów. Przyda się natomiast szczypta perwersji: krytykujemy media za wdzieranie się w prywatne życie Masako, podczas gdy sami robimy dokładnie to samo.

Całość polewamy łzawym, mdlącym sosem.

Etap trzeci: publikacja

Książkę wydajemy jak najtańszym kosztem, nie dodając ani jednego zdjęcia.

Nie wiem, czy przewidziana jest dokładka. W każdym razie ja z góry dziękuję.



---
* Yoko Kobayashi, Martin Fritz, "Księżniczka Masako - uwięziony motyl", tłum. B. Lulińska, wyd. Bellona, Warszawa 2006, s. 151.