W 2011 roku wypadają dwie ważne daty: 150 rocznica urodzin i 70 rocznica śmierci Rabindranatha Tagore'a (1861-1941), wielkiego bengalskiego poety, uhonorowanego w 1913 roku literacką Nagrodą Nobla, i jak dotąd jedynego indyjskiego pisarza, którego spotkało to wyróżnienie. Tagore był twórcą wszechstronnym - przede wszystkim poetą, ale także powieściopisarzem, nowelistą, dramaturgiem, eseistą, kompozytorem, pedagogiem, rysownikiem i malarzem. Był także twórcą niezwykle płodnym.

W języku polskim nie ma zbyt wielu przekładów jego dzieł, zwłaszcza dokonanych z oryginału bengalskiego, języka, w którym tworzył literaturę piękną. Wypełniając tę lukę i włączając się w szeroko obchodzone na całym świecie obchody rocznicowe, warszawscy indolodzy, pracownicy Katedry Azji Południowej Wydziału Orientalistycznego UW, przygotowali z tej okazji antologię utworów Tagore'a. Autorki zebrały w jednym tomie wszystkie uprawiane przez Tagore'a gatunki i formy literackie, dzięki czemu pisarz daje się poznać jako wszechstronny twórca o interesującej osobowości, którego przesycona głębokim humanizmem twórczość nie zestarzała się mimo upływu czasu.

Książka jest nie tylko przekładem: została opatrzona obszernym warsztatem naukowym. Każda część antologii jest poprzedzona oryginalnym, autorskim wprowadzeniem pozwalającym lepiej poznać genezę danego utworu, jak też charakteryzującym określony gatunek literacki. Jak bowiem napisał Amartya Sen, laureat Nagrody Nobla w 1998 roku w dziedzinie ekonomii, Bengalczyk i rodak Rabindranatha Tagore'a, który uczynił zaszczyt, pisząc "Przedmowę" do niniejszej antologii: "Dla czytelników w kraju europejskim - w tym przypadku w Polsce - ważny jest stosowny komentarz obejmujący całą różnorodność schedy pisarskiej Tagore'a".

Duża liczba przypisów w przekładach umożliwia z kolei zrozumienie zagadnień związanych z kulturą Indii. Całości dopełniają cztery szczegółowe aneksy zawierające dodatkowe i cenne informacje. Teksty oryginalne stanowią 25 procent całości publikacji.

Walor estetyczny publikacji wzmagają czarno-białe rysunki i wkładki z kolorowymi obrazami autorstwa Tagore'a, albowiem - czego się dowiadujemy z publikacji - pod sam koniec życia pisarz zajął się malarstwem.

[Wydawnictwa Uniwersystetu Warszawskiego, 2011]