Muszę przyznać, iż lektura tej książki zaskoczyła mnie pozytywnie. Spodziewałam się czegoś podobnego do „Władcy Pierścieni” J.R.R. Tolkiena, która to książka, moim skromnym zdaniem, była napisana trochę zbyt patetycznie, co bynajmniej nie umniejsza jej wartości literackiej, którą notabene doceniam i uwielbiam. Ale wracając do „Ostatniego życzenia” - uważam, iż książka ta jest godna polecenia. Niebanalny humor, świetne opisy, wielowątkowa akcja. No i nutka słowiańszczyzny, co czyni tę książkę wyjątkowo udaną. W dodatku retrospekcja, którą zafundował nam tutaj autor, w późniejszych tomach pozwoli zrozumieć niektóre fragmenty z życia Geralta i bohaterów, którzy będą mu towarzyszyć.

Zdecydowanie i serdecznie polecam, bo naprawdę warto zaznajamiać się z polską literaturą, zwłaszcza kiedy jest taka dobra :).