Kiedy w 1857 roku córka Leopolda, króla Belgii, księżniczka Charlotta wychodziła za mąż z miłości za austriackiego arcyksięcia Maksymiliana, brata cesarza Franciszka Józefa, zapewne wierzyła w swą szczęśliwą gwiazdę.

Wiedliby odtąd wspólnie beztroskie i wygodne życie w swych urokliwych siedzibach, w zameczku Miramar lub na wysepce Lokrum, gdyby nie wygórowane ambicje młodej księżniczki, złaknionej tronu i tytułu... choćby cesarzowej Meksyku.