Zaciekawiony książką i opiniami o niej, sięgnąłem po nią z wielkim zapałem. Niestety nieco się zawiodłem. Książka jest zbiorem bardzo krótkich opowiadań z podróży. Dla autora są one po prostu kolejnymi przygodami, przez które brnie się dzięki sile woli i determinacji. Irytują malutkie zdjęcia, na których w zasadzie niewiele widać, a te całostronicowe często nie mają w sobie nic szczególnego, co zmusza do zastanowienia nad ich przypadkowością (może autor kierował się tym, w jakiej rozdzielczości ma dane fotografie). Do tego często nie są one wkomponowane w treść książki lub mają związek z opisami ze stron wcześniejszych. Dziwi brak dbałości o szczegóły, o powtarzanie tego samego. Cieszą mnie teksty autorskie, ale ktoś powinien jednak prosić autora o poprawienie takich błędów.

Styl, jego zwięzłość, utrudnia "czucie" książki. Ledwo zdążyłem się zainteresować, a tu koniec rozdziału. Zastanawia także kolejność rozdziałów, ich porządek wydaje się zupełnie przypadkowy. Największą tragedią jest jednak zakończenie, będące autoreklamą.

Pałkiewicz jest zupełnie innym człowiekiem niż większość naszych krajowych "medialnych" podróżników, niestety dla mnie mniej interesującym. Nie oznacza to jednak, że "Pasja życia" nie jest warta przeczytania. Jeżeli nie mamy sprecyzowanych wymagań, chcemy tylko znaleźć fragment świata, którego znajomość później będziemy chcieli zgłębić, to jest to dobra pozycja. Znajdziemy tu wszystkie możliwe skrajności (tundra, pustynie, równik) i dużo zdjęć, od których trudno oderwać oczy.