Przez długi czas twierdzono, że pierwszą prawdziwą rewolucję seksualną od strony technicznej „umożliwiła” tabletka antykoncepcyjna, dająca „wolność” od niechcianej ciąży. Natomiast niezwykle radykalne i rewolucyjne zmiany w obszarze życia seksualnego współczesnego człowieka dokonują się za przyczyną najnowszych technologii, z wykorzystaniem komputera, Internetu, telefonu komórkowego i urządzeń do wejścia w rzeczywistość wirtualną. Technologia zmienia obyczaje, w tym także wizję miłości, albo raczej tego, co się pod tym terminem jeszcze rozumie.

Podczas cyberseksu użytkownik pozostaje zanurzony w sztuczny, wirtualny świat stworzony przez elektroniczne przekaźniki. Kontakt jest zatem sygnałem elektronicznym, stymulowanym przez daną osobę, a nie spotkaniem międzyludzkim. Technika stwarza iluzoryczną przestrzeń, oferując syntetyczny świat rozkoszy. W nim jednak człowiek-użytkownik pozostaje w samotności, jest sam na sam z komputerem, trwając w interaktywności z medium technicznym. Zachodzi więc proces, który można nazwać wirtualnym uwiedzeniem przez komputer.

[Petrus, 2013]